Franstalige aanvallen op de Vlaamse verankering in Brussel vragen een krachtig antwoord
Vlaams Parlementslid Dominiek Lootens-Stael riep gisteren Vlaamse minister-president Matthias Diependaele (N-VA) op zijn rol als verdediger van de gehele Vlaamse Gemeenschap ten volle op te nemen: “In het hoofdstedelijk gebied Brussel stelt elke Franstalige partij veto’s tegenover Vlaamse partijen als het gaat over de regeringsvorming. Deze oorlogstaal vergt een krachtig antwoord van de Vlaamse regering.”
De regeringsvorming in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is altijd een zaak geweest van Nederlandstaligen en Franstaligen, die elk hun eigen meerderheid op poten zetten. Dat werd zo vastgelegd in de bijzondere Brusselwet van 1989, die onlosmakelijk is verbonden met de toegevingen die de Vlaamse meerderheid op het federale vlak heeft gedaan.
Omdat de regeringsonderhandelingen aan Nederlandstalige kant aanvankelijk moeilijk op gang kwamen, had kandidaat Brussels minister-president David Leisterh (MR) door juristen laten onderzoeken hoe hij een Brusselse regering zou kunnen vormen zonder meerderheid aan Vlaamse kant. Ondertussen is er wel een meerderheid langs Vlaamse kant gevonden en hebben die de onderhandelingen aangevat. “Nu stelt de PS een veto tegen de aanwezigheid van N-VA in die Nederlandstalige Brusselse meerderheid”, aldus Lootens-Stael. “En het Fransdolle Défi roept bovendien op om de Brusselwet als een vodje papier in de vuilbak te kieperen.”
“We zagen geen moedige, maar een matige Matthias”
“Deze uiting van Franstalig machtsdenken, die geen moer geeft om bijzondere wetten of om de Grondwet, wordt gevoed door het Vlaamse stilzwijgen”, stelde Lootens-Stael gisteren in de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement. “De Franstalige oorlogstaal vereist een krachtig antwoord. Een antwoord, gegeven door de minister-president, als Vlaams politiek symbool. Ik betreur echter dat we geen ‘moedige Matthias’, maar een ‘matige Matthias’ hebben gezien, die zijn Brusselminister Cieltje Van Achter (N-VA) hier de kolen uit het vuur laat halen.”
Voor Lootens-Stael moet deze kwestie ook op de federale onderhandelingstafel komen: “We moeten dit momentum, waarbij Franstalige partijen de Vlaamse centen meer dan nodig hebben, gebruiken om nu iets te forceren. We moeten niet enkel de verankering en de zeggenschap van de Vlaamse Gemeenschap in Brussel verdedigen, maar zelfs versterken”, besluit hij. “Daarom willen we een dubbele meerderheid in het hoofdstedelijk gebied Brussel, niet enkel voor gemeenschapsmateries maar ook voor gewestmateries. Enkel zo kan men het systeem van cliëntelisme van de PS effectief terugdringen. Van de Vlaamse partijen in de federale onderhandelingskamers verwacht ik dus een krachtig signaal.”
