Acht VRT-schermgezichten verdienen meer dan 25.000 euro per maand
Acht schermgezichten en radiostemmen met een exclusiviteitscontract bij de VRT verdienen jaarlijks meer dan 300.000 euro of ruim 25.000 euro per maand. Een heel stuk meer dan de premier. Dat blijkt uit het nieuwe jaarverslag van de VRT. “Het spekken van de spaarrekeningen van bevriende BV’s is tot nader order geen kerntaak van een openbare omroep”, reageert Vlaams Belang-parlementslid en lid van de mediacommissie Klaas Slootmans.
Terwijl ze aan de Reyerslaan nog aan het bekomen zijn van de aangekondigde ontslagen blijkt uit het recentste jaarverslag van de openbare omroep dat de besparingen zich niet overal even hard laten voelen. Zo lezen we in de jaarcijfers van de VRT dat het kransje grootverdienende schermgezichten bij de openbare omroep opnieuw is aangedikt. Waar vorig jaar nog zes topverdieners werden bediend zijn er dat vandaag acht. Op jaarbasis verdienen zij meer dan 300.000 euro of ruim 25.000 euro per maand. Hoeveel meer wordt echter niet verduidelijkt, maar uit een eerder onderzoek van Het Laatste Nieuws bleek dat VRT-coryfeeën als Tom Waes jaarlijks een slordige 700.000 euro opstrijken of zo’n 60.000 euro per maand. Verder blijkt dat ook elf VRT-toppers een exclusiviteitscontract onderhandelden waardoor ze jaarlijks tussen de 100.000 en 300.000 euro verdienen. Daarmee dikt de teller aan tot 19 schermgezichten die meer dan 100.000 euro verdienen op jaarbasis.
Het Vlaams Belang reageert scherp op de cijfers. “Dit zijn buitensporige bedragen die wijzen op verregaande spilzucht met belastinggeld”, zegt Slootmans. “Bovendien wijzen ze op een ongelooflijke spreidstand van het VRT-management. Enerzijds roept men moord en brand dat men zich kapot moet besparen en anderzijds gooit men het geld door ramen en deuren om bevriende BV’s te bedienen. De cijfers zijn volgens het Vlaams Belang ook een aanfluiting van de beheersovereenkomst die verregaande kostenefficiëntie beloofde.”
VRT weigert transparantie
Dat de VRT de cijfers publiek maakt, is geen toeval. Het is een gevolg van de beheersovereenkomst die hen verplicht om transparantie te verschaffen over de jaarlijkse vergoeding van schermgezichten en radiostemmen waarmee men een exclusiviteitscontract afsluit. De VRT bedong echter dat ze die transparantie niet moesten bieden op individuele basis, waardoor er een stevig mistgordijn blijft hangen rond de toplonen.
“Opmerkelijk en veelzeggend is dat de VRT halsstarrig blijft weigeren om exacte individuele bedragen te noemen waarin vermeld wordt wie wat exact verdient”, aldus Slootmans. “Daardoor komt de belastingbetaler niet te weten hoe zijn geld exact wordt besteed. Dat in tegenstelling tot onder meer het Verenigd Koninkrijk en Nederland waar een dergelijke transparantie wettelijk verplicht is. Zelfs parlementsleden en leden van de raad van bestuur krijgen de cijfers niet te pakken. Alleen het management weet hoe de vork in de steel zit. Voor een overheidsbedrijf is dat hallucinant en volstrekt onaanvaardbaar. Dit is een regelrechte aanfluiting van de openbaarheid van bestuur. Qua transparantie zitten wij op het niveau van Bulgarije.”
Bovendien bleek uit het geruchtmakende rapport van Audit Vlaanderen dat bovenop bepaalde exclusiviteitscontracten nog eens stevige consultancyvergoedingen worden betaald. “Het is volstrekt onduidelijk of dat nog steeds zo is en of deze reeds in deze bedragen inbegrepen zijn”, vraagt Slootmans zich af. “Anders is het totaalplaatje nog frappanter.”
Volgens de VRT zijn dergelijke contracten geoorloofd omdat zij naar eigen zeggen “een hoog kwalitatief niveau en een inhoudelijke meerwaarde bieden”. Iets wat het Vlaams Belang tegenspreekt. “Een openbare omroep moet zich bezighouden met haar kerntaken: nieuws, duiding, infotainment, cultuur en sport. Het spekken van de spaarrekeningen van BV’s en het wegkopen van televisievedetten bij de commerciële spelers behoort daar niet toe.”
Donderdag komt VRT-CEO Frederik Delaplace naar het Vlaams Parlement om de cijfers te duiden. Vlaams Belang kondigt alvast aan hem hierover stevig aan de tand te zullen voelen.
