WK-land Qatar criminaliseert homoseksualiteit: “Waar blijven de protesten?”
Recent was er veel ophef over de nieuwe Hongaarse wetgeving die minderjarigen zou willen “afschermen” tegen beelden van affectie tussen homo’s op school of televisie. Het EK-voetbal werd met steun van tal van regeringen gebruikt als strijdtoneel om de protesten daartegen in de verf te zetten. Volgend jaar vindt echter het wereldkampioenschap voetbal plaats in Qatar, een land waar homoseksualiteit strafbaar is. “Daarover zwijgt men in alle talen. Vanwaar de inconsequentie?”, vroeg Vlaams Volksvertegenwoordiger Johan Deckmyn (Vlaams Belang) in het Vlaams Parlement aan minister-president Jan Jambon (N-VA). “Vanwaar de terughoudendheid om even fel holebirechten te verdedigen ten aanzien van Qatar?”
Het Vlaams Parlement riep de regeringen in dit land op tot sancties tegenover Hongarije. Overal werden regenboogvlaggen uitgehangen als teken van protest. Er was ook veel ophef omdat de UEFA verbood het stadion in München in regenboogkleuren te verlichten als statement tegen de Hongaarse wet. “Maar zowel België als andere Europese landen zien er geen graten in deel te nemen aan het WK volgend jaar in Qatar”, merkt Johan Deckmyn op. “In Qatar kunnen homo’s door islamitische rechtbanken nochtans zelfs ter dood worden veroordeeld.”
Het is niet de enige kritiek op het regime van Qatar. Amnesty International stelde eerder al dat arbeiders er in erbarmelijke situaties werken voor de bouw van de voetbalstadions onder het Kafalasysteem. Dat systeem zorgt ervoor dat bij onenigheid over loon, huisvesting en arbeidsomstandigheden, arbeidsmigranten nooit gelijk kunnen krijgen. Een onderzoek van de Britse krant The Guardian wees ook uit dat sinds 2010 al minstens 6.500 gastarbeiders in Qatar overleden ten gevolge van werkongevallen.
“Arbeiders in Qatar werken in erbarmelijke omstandigheden aan de voetbalstadions”
Het Vlaams Belang vindt het dan ook hypocriet dat Europese politici - en uiteraard ook de Vlaamse - moord en brand schreeuwen over Hongarije, maar zwijgen over de veel ergere mensenrechtenschendingen in Qatar. In Qatar staat er op mannelijke homoseksualiteit gevangenisstraffen tot drie jaar. Islamitische rechtbanken kunnen er zelfs de doodstraf opleggen voor homoseksualiteit. “Waar blijven de aanklachten en protesten hiertegen en de concrete acties naar aanleiding van de organisatie van het WK?”, vraagt Deckmyn. “Ik hoor veel minder actiebereidheid aangaande Qatar vanuit de regering. De verontwaardiging over homorechten in Hongarije klinkt daardoor hol en selectief.”
Tot slot zei Deckmyn dat het niet enkel gaat om Qatar, ook Turkije laat zich op dit vlak gelden. In Istanboel werd enkele dagen geleden een ‘pride parade’ tegengehouden waarbij zelfs journalisten werden aangehouden. “Maar intussen blijven de toetredingsgesprekken met de EU lopen en blijft Turkije daarvoor geld ontvangen van de EU. Hypocrieter kan het niet”, besluit Deckmyn. “Deze pre-toetredingssteun aan Turkije en de inconsistentie van deze regeringen moet stoppen.”
