Vivaldi zet ontwikkelingshulp met Oeganda verder ondanks doodstraf voor holebi’s
Het Vlaams Belang is ontzet over het feit dat de Vivaldi-regering haar ontwikkelingsprogramma met Oeganda verderzet. “Het Oegandese parlement nam recent een anti-homowet aan, die holebi’s met celstraffen en zelfs executies sanctioneert omwille van hun geaardheid”, zegt Kamerlid Ellen Samyn. “Het is hallucinant dat minister van Ontwikkelingssamenwerking Caroline Gennez (Vooruit) de dialoog en de geldkraan wil openhouden, en mensenrechtenschendende regimes met ons belastinggeld blijft sponsoren.”
De bewuste bilaterale samenwerkingsovereenkomst tussen België en Oeganda centreert zich rond onderwijs, milieu en sociale bescherming, en omvat zo’n 68 miljoen euro aan middelen. Toen duidelijk werd dat Oeganda een extreme anti-homowetgeving had ingevoerd, opperde Vlaams Belang onmiddellijk om die steun in te trekken. “Wij willen onze ontwikkelingshulp koppelen aan strikte voorwaarden, zoals respect voor mensenrechten”, aldus nog Samyn, die de minister over de kwestie ondervroeg, “Als partnerlanden die flagrant met de voeten treden moeten we al onze financiering onmiddellijk stopzetten.”
“Een drastische hervorming van het ontwikkelingsbeleid dringt zich op”
Maar minister Gennez was stellig over het feit dat het samenwerkingsprogramma zou worden verdergezet. Ze wilde enkel het reservedeel van 4 miljoen euro eventueel opschorten, wanneer Oeganda de dialoog zou weigeren of wanneer er effectieve discriminatie op basis van de nieuwe wet zou blijken. “Dat is grenzeloos naïef, want zulke discriminatie gebeurt natuurlijk al en Oeganda is niet geïnteresseerd in dialoog daarover”, stelt Kamerlid Annick Ponthier. “We investeren al 21 jaar in dat land en het gaat van de regen in de drup met de mensenrechten.”
Voor het Vlaams Belang is Oeganda geen alleenstaand geval. De partij ziet nog veel meer problematische partnerlanden in Afrika, en pleit voor een drastische hervorming van het ontwikkelingsbeleid. “Ons belastinggeld dient niet voor regimes die homo’s executeren, christenen vervolgen of vrouwen onderdrukken”, concludeert Samyn. “Meer dan ooit moeten we onze centen uitgeven aan onze eigen zorgbehoevenden, aan onze eigen mensen.”
