Selectief mutisme bij kinderen blijft dode hoek in welzijnsbeleid

“Kinderen met selectief mutisme verdwijnen te vaak uit beeld. Dat is een stille tragedie, en Vlaanderen mag daar niet langer blind voor blijven”, zegt Vlaams Parlementslid Kristof Slagmulder (Vlaams Belang). In de commissie Welzijn drong hij aan op een beter beleid rond deze verlammende angststoornis, die de ontwikkeling van jonge kinderen ernstig belemmert.

Selectief mutisme is een stoornis waarbij een kind in specifieke sociale situaties – meestal op school – niet durft spreken, terwijl het thuis perfect verbaal functioneert. De aandoening is vaak het gevolg van sociale angst en blijft ondergediagnosticeerd. “Zonder detectie, zonder cijfers en zonder duidelijke richtlijnen voor CLB’s en scholen blijft deze problematiek onzichtbaar. En dat betekent dat deze kinderen aan hun lot worden overgelaten”, aldus Slagmulder.

“We vragen geen miljoeneninvestering, maar simpelweg een beleid dat deze kinderen niet langer negeert”

Volgens het Vlaams Belang is een aanpak op maat nodig, met therapieën die afgestemd zijn op de schoolcontext, waar de angst zich het felst manifesteert. Daarnaast pleit Slagmulder voor een betere sensibilisering van ouders, leerkrachten en zorgcoördinatoren. “We vragen geen miljoeneninvestering, maar simpelweg een beleid dat deze kinderen niet langer negeert”, klonk het in de commissie.

Minister Caroline Gennez (Vooruit) erkende het probleem en gaf toe dat er nood is aan meer aandacht voor selectief mutisme. Slagmulder vindt dat niet voldoende: “Zolang er geen structurele cijfers zijn en geen concrete richtlijnen voor scholen en CLB’s, blijven deze kinderen letterlijk in stilte lijden. Vlaanderen moet eindelijk luisteren naar de stilte die schreeuwt.”