Rampzalige PISA-resultaten tonen educatieve failliet van Vlaanderen aan
Het Vlaams Belang reageert geschokt op de voor Vlaanderen rampzalige PISA-resultaten. Het niveau van leerlingen in Vlaanderen daalde nog nooit zo snel en daalt stukken sneller dan in de meeste andere landen. “Dit bevestigt wat we reeds vermoedden”, zegt Vlaams Parlementslid Jan Laeremans (Vlaams Belang). “Het roer moet onmiddellijk en drastisch omgegooid worden. Het aanpakken van het steeds dalende niveau van het Nederlands bij leerlingen en het lerarentekort moeten daarbij voorop staan.” Het Vlaams Parlementslid kondigt alvast aan minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) aan de tand te voelen over de resultaten.
De PISA-onderzoeken (“Programme for International Student Assessment”) zijn internationale vergelijkende studies van de OESO. Hierin wordt het onderwijsniveau van 15-jarigen gemeten op drie domeinen: leesvaardigheid, wiskunde en wetenschappelijke geletterdheid. Bij de vorige PISA-afname van 2018 scoorde Vlaanderen al erg slecht. Bijna 1 op 5 van de 15-jarigen haalde in 2018 het basisniveau voor leesvaardigheid niet. “Maar als ik kijk naar de huidige resultaten doen we het nog slechter”, aldus Laeremans. “We zijn voor alle drie de gemeten competenties afgegleden: voor leesvaardigheid zijn we 19 punten gedaald, voor wiskunde 17 punten, dat is dus een half jaar extra leerachterstand ten opzichte van 2018. Een op de vier jongeren is nu te weinig geletterd en 22,4 procent haalt het basisniveau wiskunde niet.”
“Ieder onderwijsonderzoek toont het duidelijke verband tussen anderstaligheid en slechte onderwijsprestaties”
“Deze dramatische onderwijsontwikkeling heeft een enorme impact op Vlaanderen”, vervolgt het Vlaams Parlementslid. “Niet alleen voor onze arbeidsmarkt, maar ook voor onze samenleving. Burgerschap, kritisch denken en andere maatschappelijke competenties hebben ook wiskundige en tekstuele geletterdheid als basis.”
Er zijn volgens het Vlaams Belang verschillende verklaringen voor deze tendens, maar twee steken er toch bovenuit: het steeds diverser geworden leerlingenpubliek en het enorme lerarentekort. “Door de massamigratie, het opengrenzenbeleid en het te lakse integratiebeleid zitten steeds meer kinderen met een andere thuistaal dan het Nederlands in onze klassen”, zegt Laeremans. “Ieder onderwijsonderzoek toont het duidelijke verband aan tussen anderstaligheid en slechte onderwijsprestaties. We moeten daarom de migratiekraan dichtdraaien en strenge eisen stellen qua inburgering, want de onderwijsprestaties van allochtone kinderen staan of vallen met de wil van de ouders om zich te integreren. Daarnaast moeten we adequater onderwijs voorzien richting anderstaligen door middel van een echte taaltest in de derde kleuterklas en het instellen van aparte taalbadklassen voor leerlingen die het Nederlands nog onvoldoende beheersen. Onze zogenaamde Conscienceklassen.”
“De oplossingen van minister Weyts voor het lerarentekort waren te beperkt”
De partij wil ook het enorm gegroeide lerarentekort aanpakken waardoor steeds meer klassen het zelfs al aan het begin van het schooljaar zonder leraar moeten doen. “De oplossingen van minister Weyts waren te beperkt, hij heeft wel maatregelen genomen, maar die zijn erg uiteenlopend zonder duidelijk plan of visie”, verklaart Laeremans. “Ook heeft hij enkele compenserende maatregelen ingesteld die eerder contraproductief werken zoals de introductie van nieuwe stelsels als het uitgebreide gastleraarschap en de leraar-specialist. Er is dus nood aan een omvattend plan met een duidelijke visie.” Om het lerarentekort op te lossen zijn voor Vlaams Belang drie zaken essentieel: het lerarenstatuut aanpassen door een hervorming van het huidige te rigide benoemingsstelsel, de overgang van een pure lesopdracht naar een schooljaaropdracht en het terugdringen van de planlast en scholen meer instrumenten geven om de orde op school beter te handhaven.
Het Vlaams Belang wil bovendien ingrijpen op factoren die de kwaliteit van schoolteams als lerende organisatie versterken. “Want met Vlaamse centrale toetsen en nieuwe eindtermen alleen kom je er niet”, besluit Laeremans. “We moeten vooral inzetten op een inhoudelijke versterking van de lerarenopleiding, kwaliteitsvolle begeleiding en meer middelen en mogelijkheden voor blijvende professionalisering van ervaren leraren. Ook de onderwijsinspectie moet korter op de bal spelen en scholen vaker bezoeken. Daartegenover moeten scholen betere begeleiding krijgen in het maken van die vertaalslag van de conclusies van de inspectie en de data uit die Vlaamse centrale toetsen naar een plan van aanpak om hun interne kwaliteit te verbeteren. Want nu zien we dat dat beleidsvoerend vermogen van scholen vaak te beperkt is.”
