Onderhandelingen met farmasector moeten transparant verlopen

Om tot een duurzaam en betaalbaar geneesmiddelenbeleid te komen, zal er altijd onderhandeld moeten worden met de farma-industrie, maar dat moet dan wel in alle transparantie gebeuren. “Dat zijn zowel minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) als de farma-industrie de belastingbetaler verschuldigd”, zegt Kamerlid Dominiek Sneppe. “De huidige geheimdoenerij verhindert iedere democratische controle op hun afspraken.”

Vandaag bericht De Standaard dat Vandenbroucke om prijskortingen te bedingen massaal geheime contracten afsluit met de farmasector. De voorbije drie jaar zou het volgens de krant al gaan om 120 contracten, goed voor 2,8 miljard euro of bijna 60 procent van het budget voor geneesmiddelen. Tien jaar geleden was dat nog een half miljard of 13 procent.

“De farma-industrie profiteert van dit systeem door voor eenzelfde geneesmiddel in het ene land meer te krijgen dan in een ander land”, aldus Sneppe. “De prijs is dus afhankelijk van het onderhandelingstalent van de bevoegde minister en zijn administratie. En Vandenbroucke klopt zich vandaag in de media wel op de borst dat we er profijt aan doen, maar dat valt niet te controleren. De bijlagen bij de contracten, de eigenlijke prijsvraag, zijn immers geheim, ook voor het parlement. De minister kan dus zeggen wat hij wil.”

“Woekerwinsten maken op kap van de meest kwetsbaren is onaanvaardbaar”

Het Kamerlid vindt de werkwijze van Vandenbroucke bijzonder opvallend, daar diens partij Vooruit steeds een hevig tegenstander was van geheime contracten. “In oppositietijden schreeuwde onder meer Melissa Depraetere er moord en brand over, en Vandenbrouckes kabinetschef, Jan Bertels, was er een van de grootste tegenstanders van. Er werd een bocht van 180 graden gemaakt”, stelt Sneppe. “De minister wil ons nu doen geloven dat hij de farma-industrie in de tang heeft, maar gelet op het hoge aantal geheime contracten is het wellicht andersom. Het ontbreekt hem aan een farmapact waarin hij tot concrete en bindende afspraken kan komen, en die wel voer voor debat vormt in het parlement. In plaats daarvan werd een ‘roadmap’ opgesteld die zou moeten dienen om het geneesmiddelenbeleid te hervormen, maar van die hervorming is Vivaldigewijs niet veel in huis gekomen.”

Voor het Vlaams Belang moet er veel meer transparantie komen, en zouden geheime contracten eerder uitzondering dan regel mogen zijn. “We weten dat de farma-industrie grote winsten maakt. En ze zeggen zelf ook steeds dat ze het voor de mensen doen, maar daarvan is in hun prijszetting bitter weinig te zien”, merkt Sneppe tot slot op. We zijn zeker niet tegen winst maken, maar woekerwinsten maken op de kap van de meest kwetsbaren is onaanvaardbaar.”