Gilkinet laat de spoorwet bewust links liggen
Het Vlaams Belang is niet verbaasd dat de spoorwet die gemeenten meer inspraak moet geven bij het sluiten van overwegen gewoon blijft liggen op het kabinet van minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo). “Het feit dat een wetsvoorstel, dat op zich al een sterk afgezwakt werkstuk was, na zes maanden nog steeds stof ligt te vergaren op het kabinet, wijst enkel op onwil”, zegt Kamerlid Pieter De Spiegeleer, “een manifeste onwil die niet enkel heerst in hoofde van Gilkinet, maar zeker ook bij Infrabel.”
De wet in kwestie moet lokale overheden meer inspraak en gewicht geven in de voortdurende discussies over het al dan niet sluiten van spoorwegovergangen door Infrabel. “En het is duidelijk waar de spoorwegbeheerder naartoe wil”, aldus De Spiegeleer. “Het zo veel en zo snel mogelijk sluiten van overwegen, en dit met zo min mogelijk lokale weerstand. De spoorwet kan daarbij gemist worden als kiespijn.”
“Iedereen vond de inspraak van gemeenten belangrijk, tot puntje bij paaltje kwam en de almacht van de PS via ‘haar’ Infrabel onder druk kwam staan”
Het sluiten van overwegen door Infrabel zorgt vaak voor controverse. Niet enkel op het lokale niveau, maar ook in de kamercommissie Mobiliteit was dat al het geval. “Zo werd er in het voorjaar van 2021 een hoorzitting georganiseerd met Infrabel, waarbij verschillende belangengroepen en verenigingen waaronder de Vlaamse Vereniging van Steden en Gemeenten, de Fietsersbond en verschillende landbouworganisaties aanwezig waren”, vervolgt De Spiegeleer. “Zelden zag ik over de partijgrenzen heen zoveel overeenstemming. Iedereen vond de inspraak van gemeenten belangrijk, tot puntje bij paaltje kwam en de almacht van de PS via ‘haar’ Infrabel onder druk kwam staan. Net zoals bij bpost reiken de tentakels van de PS ook diep bij Infrabel.”
“Als Infrabel via haar woordvoerder laat weten zich niet tegen de wet te verzetten en zelfs verklaart altijd nauw te hebben samengewerkt met de gemeenten en hun bewoners, toont dat vooral de immense wereldvreemdheid van Infrabel aan”, besluit De Spiegeleer. “Communicatie, transparantie en constructieve samenwerking zijn de zwakke schakels van dit overheidsbedrijf. Ofwel beseft Infrabel dat zelf en heeft het een probleem, ofwel beseft het dat niet en heeft het een al even groot probleem.”
