Nieuws
woensdag, 23 aug 2023

Vlaming kan opdraaien voor kosten van krakende asielzoekers

De Brusselse vrederechter heeft de Belgische staat veroordeeld tot het betalen van de water- en elektriciteitsfactuur van een gebouw dat door 80 dakloze asielzoekers gekraakt wordt. “Het zijn de hardwerkende Vlamingen die hiervoor mogen opdraaien”, zegt federaal fractieleider Barbara Pas. “Voor zover dat nog nodig was, heeft België zich hiermee in ieder geval herbevestigd als het land van de onbeperkte onmogelijkheden.”

Sinds eind april wordt het gebouw gelegen naast het voormalig partijhoofdkwartier van cd&v in de Wetstraat door enkele tientallen asielzoekers en/of illegalen gekraakt. Dat gebeurde met steun van het collectief ‘Stop de Opvangcrisis’, dat er niet voor terugdeinst asielzoekers voor haar eigen politieke agenda in te schakelen. Daar bleef het overigens niet bij. Het collectief startte immers ook een rechtsprocedure tegen Fedasil en de Belgische staat om ervoor te zorgen dat de overheid de facto (deels) de organisatie van het kraakpand op zich zou nemen. Nadat deze eis eerder voor andere rechtbanken was afgewezen, oordeelde de Brusselse vrederechter dat Fedasil en de Belgische staat aansprakelijk zijn voor ‘de kosten die de tachtig krakers maken voor het gebruik van het gebouw’. 

“Het is al onbegrijpelijk dat in dit land panden ongehinderd gekraakt kunnen worden”, zegt Pas. “Maar dat diegenen die straffeloos de wet overtreden ook nog eens de water- en elektriciteitskosten kunnen terugvorderen tart alle verbeelding.”

Vlamingen zullen opdraaien voor de kosten

Uiteindelijk zal niet de staat, maar de belastingbetaler moeten opdraaien voor de kosten. “Dat zijn de hardwerkende Vlamingen die al langer geconfronteerd worden met een stijgende levensduurte, die vandaag ook de stijgende immigratiefactuur van ondertussen bijna 1 miljard euro opgelepeld krijgen”, aldus Pas. “Dat diezelfde Vlamingen in de toekomst ook nog zullen mogen opdraaien voor het energieverbruik in een illegaal bezet pand, is te gek voor woorden. Voor zover dat nog nodig was, heeft België zich hiermee in ieder geval herbevestigd als het land van de onbeperkte onmogelijkheden.”

Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor heeft al aangekondigd beroep aan te tekenen tegen deze uitspraak omdat het volstrekt onwenselijk is het kraken van gebouwen te institutionaliseren. “Voor een uitzonderlijke keer had ze gelijk, maar daar houdt het dan ook op”, besluit Pas. “Dat mag echter niet doen vergeten dat uiteindelijk ook De Moor – en met haar heel de Belgische regering – een niet te onderschatten verantwoordelijkheid draagt in de hele asielcrisis. Zolang structurele maatregelen uitblijven, zal de instroom aanhouden, zullen er nooit genoeg opvangplaatsen zijn en zullen er illegaal panden op kosten van de belastingbetaler blijven bezet worden.”