Vlaams Belang vraagt dat Vlaamse regering lidmaatschap World Economic Forum opzegt
In 2022 betaalt de Vlaamse regering 175.763,87 euro lidmaatschapsbijdrage aan het World Economic Forum (WEF) en 27.000 Zwitserse Frank (ongeveer 27.300 euro) als deelnameprijs aan de jaarlijkse bijeenkomst van het WEF in Davos. Dat blijkt uit het antwoord van Vlaams minister-president Jan Jambon op een parlementaire vraag van Vlaams volksvertegenwoordiger Sam van Rooy. “De Vlaamse Regering legitimeert en subsidieert dus een wereldwijde lobby-organisatie die overduidelijk een welbepaalde ideologische agenda nastreeft, namelijk die van het globalisme”, reageert van Rooy.
Het World Economic Forum (WEF) van de Duitse econoom Klaus Schwab werd de voorbije jaren steeds meer onder de loep genomen. Het WEF zou naar eigen zeggen louter een forum voor de uitwisseling van ideeën en het leggen van netwerken zijn, maar op zijn minst is de perceptie ontstaan dat heel wat overheidsbeslissingen samenhangen met de ideologische doelstellingen van het WEF en voortkomen uit afspraken die binnen het WEF werden gemaakt. Alleszins streeft deze internationale lobby-organisatie openlijk een globalistische toekomstagenda na waarbij tal van overheden zijn betrokken. Deze agenda lijkt recent te zijn uitgekristalliseerd in de zogenaamde ‘The Great Reset’, die als doel ”een veiligere, gelijkere en stabielere wereld” heeft, door “gezamenlijk en snel op te treden om alle aspecten van onze samenlevingen en economieën te vernieuwen, van onderwijs tot sociale contracten en arbeidsvoorwaarden” (dixit Klaus Schwab van het WEF).
Omdat de burger in een democratische rechtsstaat recht heeft op transparantie inzake het gevoerde beleid, stelde van Rooy aan Vlaams minister-president Jambon vragen over de banden en samenwerking van de Vlaamse regering met het WEF.
In zijn antwoord stelt Jambon dat de Vlaamse regering “buiten de deelname aan de WEF-bijeenkomst in Davos geen structurele contacten met het WEF heeft”, maar dat er “op het niveau van de Vlaamse overheid wel regelmatigere contacten zijn”. Die contacten hebben volgens de minister-president ook als doel om de verschillende activiteiten en projecten op te volgen die jaarlijks plaatsvinden, ook buitenom de Davos-bijeenkomst.
“Vlaamse regering is onvoldoende transparant over lidmaatschap WEF en invloed op beleid”
Tot en met 2020 betaalde de Vlaamse overheid jaarlijks 55.000 euro lidgeld aan het WEF. Sinds 2022 is Vlaanderen echter ‘gepromoveerd’ tot ‘associate partner’ van het WEF, waarvoor een lidmaatschapsbijdrage van liefst 175.763,87 euro per jaar betaald moet worden. Voor 2022 werd deze bijdrage al betaald en voor 2023 wordt eenzelfde factuur verwacht. Over dat ‘associate partnership’ stelt Jambon het volgende: “Het associate partnership biedt het voordeel dat Vlaanderen doorheen het jaar aan meer activiteiten kan deelnemen en bovendien wordt er binnen een thematisch platform ‘Shaping the Future of Trade and Investment’ gewerkt aan projecten. Die activiteiten en projecten leveren extra zichtbaarheid op en bieden de kans om beleidsmatig bij te leren en bij te dragen.” De verstrengeling tussen de Vlaamse regering en het WEF neemt dus toe.
De minister-president beweert dat het WEF een meerwaarde zou hebben voor Vlaanderen omdat die organisatie hem in staat zou stellen op korte tijd te kunnen spreken met beslissingnemers van internationale bedrijven die voor Vlaanderen belangrijk zijn. “Het WEF biedt de omkadering die deze gesprekken faciliteert”, aldus Jambon, die het WEF-lidmaatschap verder ook “een beleidsinstrument van de Vlaamse Regering” noemt “om doelstellingen uit het Regeerakkoord te realiseren”. Jambon kondigt ook aan dat hij de samenwerking met het WEF de komende tijd verder wil versterken.
Volgens Jambon is het “de missie van het World Economic Forum om de staat van de wereld te verbeteren”, maar die missie blijkt politiek correct en woke te zijn: het WEF heeft een ideologische agenda van inclusie, diversiteit, open grenzen en klimaat- en CO2-hysterie. Jambon beweert dan wel dat “het WEF ons niet vraagt om een specifieke agenda na te streven”, maar hij voegt er wel aan toe dat zijn “deelname aan de Davos-bijeenkomst kan resulteren in beleidsinitiatieven”. Het lijkt er dan ook sterk op dat de Vlaamse regering de globalistische doelstelling van het WEF zoveel mogelijk volgt in ruil voor toegang tot het WEF-netwerk van multinationals, banken, journalisten en ngo’s.
Van Rooy vindt dat de antwoorden van Jambon veelzeggend zijn in hun vaagheid en bijkomende vragen oproepen. Hij vraagt dan ook dat de Vlaamse regering het Vlaamse betalend WEF-lidmaatschap opzegt: “Het uitwisselen van ideeën en het aantrekken van investeringen zijn op zich uiteraard lovenswaardige ambities, maar dat moet niet gebeuren in de context en onder auspiciën van het WEF, een lobbygroep die een globalistische agenda nastreeft en dus geenszins kan beschouwd worden als een neutraal forum daarvoor”, aldus van Rooy.
