Vaccindebacle EU: “Geen strategische blunder, maar wel systeemfalen”

De Europese Unie maakte geen beste beurt bij het vaccinatieplan. De Europese Commissie trok het dossier naar zich toe, maar leverde te weinig werk en als laatste reddingsboei volgt er nu een heen-en-weer gesleur over een exportverbod. Dit terwijl landen als Israël, de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk wel aan een sneltempo vaccineren. Europees Parlementslid Gerolf Annemans (Vlaams Belang) trok dan ook hard van leer tegen de Commissie. “De vaccinatiezaak is niet hun eerste blunder, maar het is zeker de grootste”, klonk het. “Deze tweede-keus-Commissie zou beter ontslag nemen zodat de EU op een totaal nieuwe leest geschoeid kan worden.”

AstraZeneca kon in dit land maar 31 miljoen vaccins leveren, en niet de overeengekomen 100 miljoen. Ook Pzifer verminderde al het aantal geleverde vaccins. Toevallig wanneer het Verenigd Koninkrijk (VK) aantoont dat hun Brexit beter verloopt op vlak van vaccinatiestrategie. Deze vertraging van de vaccins is echter maar een symptoom van de echte problematiek. Het coronavirus heeft aangetoond dat het EU-project moreel failliet is. Bloomberg berekende bovendien dat de kostprijs van de vertraging kan oplopen tot maar liefst 100 miljard euro aan schade aan de Europese economie.

“Het dogma dat alle bevoegdheden die Europees worden uitgeoefend tot betere resultaten leidt, is door de feiten weerlegd”, aldus Annemans. De aanpak van het coronavirus had nochtans dé manier voor de EU kunnen zijn om het bestaansrecht te legitimeren. Het teruggetrokken VK echter, blijkt nu efficiënter hun vaccinatiestrategie uit te rollen dan de EU. De waarheid hier is dat competitie tussen vrije natiestaten de motor is voor innovatie. “De gedroomde centralisering blijkt te log te zijn en staat te ver van de burger. Europese solidariteit blijkt uniforme middelmatigheid”, zegt Annemans. Of zoals Europees Parlementslid Tom Vandendriessche (Vlaams Belang) het stelt: “Men wil alles uniformiseren en bureaucratiseren in deze EU, en dat leidt net tot middelmatigheid.”

Het falen is niet toevallig, maar systemisch

De gefaalde vaccinatiestrategie is niet alleen een voorbeeld van het falen van de EU. Naast de aantasting van de globale geloofwaardigheid, hangen er ook reële financiële consequenties aan vast. De rekening van 100 miljard euro zal onder het mom van “Europese solidariteit” opnieuw mogen gedragen worden door de sterkste schouders.

Conclusie is dat dit vaccindebacle de prioriteiten van deze EU hebben blootgelegd. Effectieve oplossingen die botsten met haar ‘waarden’ werden weggezet als irrationele kortetermijnoplossingen. Landen die snel hun grenzen sloten, werden beloond met een kortere coronagolf. En dus bleken natiestaten die onafhankelijk handelden, het beter te doen. “Daarom vormt deze strategische blunder een systemisch probleem”, stelt Annemans. Deze EU tracht haar eigen principes te beschermen, boven de gezondheid van haar burgers. “Een vervanging van Commissievoorzitster Ursula von der Leyen zal geen verandering brengen”, besluit Annemans.