“Uitbreiding praktijktesten contraproductief voor arbeidsmarkt”
Het Vlaams Belang vindt de geplande uitbreiding van praktijktesten tegen discriminatie op de arbeidsmarkt in Brussel een totaal verkeerd signaal. “Het is vooral bijzonder contraproductief”, zegt fractievoorzitter in het Brussels Parlement Dominiek Lootens-Stael. “Het heeft helemaal niks te maken met de echte problemen op de Brusselse arbeidsmarkt.”
Met de nieuwe regelgeving moeten inspecteurs voortaan zonder voorafgaande klachten en louter op grond van vermoedens bedrijven kunnen controleren. “Tot nog toe deed de Brusselse Gewestelijke Werkgelegenheidsinspectie enkel na klachten controles bij bedrijven via zogenaamde ‘mystery calls’, en daarnaast konden inspecteurs ook nepsollicitaties versturen, waarbij enkel ‘discrimineerbare’ criteria verschilden van andere sollicitaties”, aldus Lootens-Stael. “Maar in de praktijk bleken die testen zo goed als nooit gebruikt te worden: slechts 45 keer in de eerste drie jaar. Volgens Gelijkekansencentrum Unia wegens een ‘te omslachtige procedure’.”
“Praktijktesten zijn duur, inefficiënt en contraproductief”
“Minister van Werk Bernard Clerfayt (DéFI) wil nu de praktijktesten uitbreiden en vergemakkelijken maar geeft op die manier een volledig verkeerd signaal”, vervolgt Lootens-Stael. “De koppeling van de problemen op de arbeidsmarkt aan discriminatie is ongepast en contraproductief. Bij de huidige krapte weigeren werkgevers geen goede kandidaten. Maar wanneer ze ervaren dat ze, bovenop het reeds moeilijke ondernemingsklimaat in Brussel, nog eens gestigmatiseerd kunnen worden dan zullen bedrijven, nog sneller dan nu reeds het geval is, Brussel verlaten.”
“De cijfers liegen er niet om”, aldus nog Lootens-Stael. “Met de laagste activiteitsgraad in dit land, slechts 65,5 procent in de beroepsactieve leeftijd aan de slag en de hoogste werkloosheidsgraad met 12,5 procent, is een activeringsbeleid nodig, geen pestgedrag tegen werkgevers. Het feit dat het werkgelegenheidsagentschap Actiris zich nu actief moet gaan bezighouden met het opsporen van mogelijke gevallen van discriminatie, is nefast voor een goede relatie met de werkgevers.”
“De bereidheid bij werklozen om zich te scholen en om buiten de grenzen van de hoofdstad te gaan werken, is veel te laag, daar liggen de echte uitdagingen voor de Brusselse regering”, besluit Lootens-Stael. “Met dit ideologisch gekleurd beleid is niemand gebaat. De werkgever noch de werkzoekende werknemer.”
