Strenge studievoorwaarden mogen doel niet voorbijschieten
Het Vlaams Belang wil niet dat 1.500 studenten jaarlijks onterecht getroffen worden door de strenge studievoorwaarden die de Vlaamse regering wil opleggen. “We moeten streng en doortastend optreden”, zegt Vlaams Parlementslid Kristof Slagmulder. “Maar als zo’n grote groep onterecht studiekansen wordt ontzegd, is dat nefast voor henzelf en voor onze economie.”
De Vlaamse regering had bij het begin van deze legislatuur het voornemen om de steeds slechtere studie-efficiëntie en de stijgende studieduurvertraging van studenten aan te pakken. De statistieken ter zake zijn dan ook schrijnend: slechts 30% van de studenten haalt zijn bachelordiploma binnen de bedoelde drie jaar. “In het regeerakkoord werd daartoe opgenomen dat in de toekomst studenten in het eerste jaar voor minimaal de helft van hun vakken zouden moeten slagen om zich in dezelfde richting te mogen inschrijven”, aldus Slagmulder. “Een werkgroep berekende dat hiermee jaarlijks gemiddeld 15.341 studenten uitgesloten zouden worden van hun opleiding, waarvan 10% toch diplomabekwaam zou zijn.”
“Te strenge studievoorwaarden hebben geen zin. We moeten inzetten op een totaalplan inzake een kwaliteitsvolle studieloopbaan”
Het Vlaams Belang is daarom voorstander van het invoeren van een meer efficiënte, lagere cesuur na het eerste jaar, maar wil hieraan gekoppeld wel de zogenaamde mijlpaalregeling zoals die nu al aan KU Leuven bestaat overal doorvoeren. “Hierbij moeten studenten na twee jaar voor alle eerstejaarsvakken geslaagd zijn”, vervolgt Slagmulder. “Studenten krijgen dan (met herexamens meegerekend) vier examenkansen in plaats van zes.”
Een andere beslissing uit het regeerakkoord is de zogenaamde ‘harde knip’ tussen de bachelor en de master waarbij studenten eerst hun bachelor volledig afgerond zouden moeten hebben alvorens ze aan hun master kunnen beginnen. “Het Vlaams Belang vindt die knip onlogisch en volgt daarbij de adviesnota van de werkgroep”, besluit Slagmulder. “Bachelor en master vloeien in feite in veel richtingen organisch in elkaar over. Vier op de tien studenten combineert dan ook vakken uit de beide. Ook al komt zo’n ingreep veel te laat binnen de studentenloopbaan, studieduurvertraging moet je al bij de wortel aanpakken, niet bij de bloem.”
