Ook na Borealis nog steeds geen echte aanpak uitbuiting
Deze week kwamen de Kamercommissies Sociale Zaken en Justitie samen rond de ernstige zaak van economische uitbuiting op een werf van het chemiebedrijf Borealis. “Voor ons was de bijeenkomst ‘too little too late’, Borealis was geen alleenstaand geval, maar het topje van de ijsberg”, zegt Kamerlid Katleen Bury. “En ook nu werd geen concreet plan van aanpak naar de toekomst toe gegeven.”
Het Vlaams belang hekelde dat Borealis reeds in mei op de hoogte werd gebracht, na een klacht van een voormalig arbeidsauditeur uit Antwerpen bij de sociale inspectie. “Twee maanden later kwam de Vlaamse consul van de Filipijnen in contact met enkele werknemers op de bouwwerf. Hij tipte burgemeester Bart De Wever (N-VA) en de hulporganisatie Payoke”, aldus Bury. “En pas nadat de consul de noodklok luidt, ging de bal aan het rollen.”
“Zonder extra middelen en strengere straffen kan men de uitbuiting niet indijken”
“Ook opvallend was dat zowel de federale als de Vlaamse overheid bijzonder traag hebben gereageerd op dit voorval en vooral probeerden de zwarte piet naar elkaar door te spelen”, vervolgt Bury. “Uit de toelichting in de commissie bleek de huidige aanpak vooral een kluwen aan bevoegdheidsperikelen tussen het federale en het Vlaamse niveau.”
Volgens het Vlaams Belang moeten zowel de inspectiedienst EcoSoc als de Dienst Mensenhandel bij de Federale Gerechtelijke politie meer middelen krijgen om meer controles te kunnen uitvoeren. “Vandaag is hiervoor onvoldoende capaciteit en loopt de controle mank”, stelt Bury vast, “Ook het Arbeidsauditoraat in Antwerpen ondervindt rechtstreeks de gevolgen van dit dossier en ondervindt een toenemende werkdruk”.
“De lakse straffen moeten verder de hoogte in. Maanden geleden dienden we met het oog hierop reeds twee wetsvoorstellen in”, merkt Bury tot slot op. “Zolang dat niet gebeurt, zullen hulporganisaties als Payoke, die instaan voor de opvang van de slachtoffers van mensenhandel met de handen in het haar zitten. Payoke is voorzien op de begeleiding van 150 slachtoffers per jaar en zit met dit dossier al aan 138 geregistreerde gevallen van mensenhandel. Een cijfers dat nog kan oplopen dat 174. De vraag om in een noodfonds van 160.000 euro te voorzien werd door minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) netjes doorgeschoven naar Vlaanderen. Een schande.”
