Ook na aanpassingen blijft stikstofakkoord voor Vlaams Belang “onverteerbaar”
Voor het Vlaams Belang blijft de stikstofaanpak van de Vlaamse regering ook na de aanpassingen nog steeds totaal onverteerbaar. “De discriminatie tussen industrie en landbouw inzake vergunningen blijft, de nieuwe criteria voor verplichte stopzettingen leiden tot extra onzekerheid en de opgelegde reductiedoelstellingen blijven de landbouwsector als een zwaard van Damocles boven het hoofd hangen”, reageren Vlaams Belang-fractievoorzitter Chris Janssens en Vlaams Parlementslid Stefaan Sintobin.
Vandaag ontvingen de Vlaamse Parlementsleden de door N-VA en Open Vld opgestelde aanpassingen aan het in februari vorig jaar door de Vlaamse regeringspartijen beklonken, maar breed gecontesteerde stikstofakkoord. Dat akkoord voorzag in verplichte sluitingen van landbouwbedrijven, uiterst strenge voorwaarden voor vergunningen voor landbouwexploitatie die verschillend waren van die van de industrie en een verplichte forse afbouw van de vee- en varkensstapel. Het Vlaams Belang ging van meet af aan in het verzet tegen deze ook in landbouwmiddens als onrechtvaardig beschouwde maatregelen die de toekomst van hun bedrijven op de helling zetten.
“Scherpe stikstofreducties blijven als een zwaard van Damocles boven de landbouwbedrijven hangen”
Het Vlaams Belang heeft zowel bedenkingen bij de gevolgde procedure als bij de inhoud van de nieuwe teksten. “Dit is nu een soort akkoord van de regering dat er eigenlijk geen is”, reageert Vlaams Belang-fractievoorzitter Chris Janssens. “Het is ongezien dat de regering met een tekst naar het parlement komt die zelfs niet eens gedragen en goedgekeurd wordt door alle regeringspartijen. Cd&v heeft de tekst immers niet goedgekeurd en Open Vld wil dat de beslissing er één is van de voltallige Vlaamse regering.”
Voor het Vlaams Belang blijven de stikstofplannen bovendien ook na de aanpassingen nog steeds totaal onverteerbaar. “Op basis van de nieuwe criteria kunnen zelfs nog bijkomende bedrijven tegen 2030 tot sluiten worden gedwongen en de discriminatie tussen industrie en landbouw blijft behouden”, stelt Sintobin vast. “De veelbesproken saldering wordt overigens afhankelijk gemaakt van een positief MER en andere voorwaarden. De opgelegde emissiereducties tegen 2030 en de daarmee gepaard gaande onzekerheid qua vergunningen blijven als een zwaard van Damocles boven het hoofd van de boeren hangen.”
Bovendien blijft de toekomst voor de Vlaamse landbouw hoogst onzeker. “Er wordt nu al gesteld dat er na 2030 nog nieuwe stikstofmaatregelen komen die we nu nog niet kennen”, besluit Janssens. “Hoe heeft de landbouwer in dergelijke context voldoende rechtszekerheid om te ondernemen?”
