Nieuwste cijfers tonen aan: België blijft migratiemagneet

Zoals door het Vlaams Belang voorspeld, ging het aantal asielaanvragen in België vorig jaar sterk de hoogte in. In totaal werden welgeteld 25.971 aanvragen geregistreerd, waarmee de cijfers van 2018 ruim werden overschreden. Dat is een opmerkelijke evolutie, zeker gezien het feit dat in de eerste maanden van vorig jaar nog heel wat reisrestricties van kracht waren en het maandelijkse aantal aanvragen onder de kaap van 2.000 bleef. “Indien dit niet het geval geweest was, zouden we de cijfers uit het piekjaar 2019 zonder meer geëvenaard of zelfs overschreden hebben, zoveel is duidelijk”, stelt Kamerlid Dries Van Langenhove (Vlaams Belang-fractie) in een reactie.

Een andere opmerkelijke evolutie is de spectaculaire stijging van het aantal asielzoekers die verklaren niet-begeleid minderjarig vreemdeling te zijn. Twee jaar geleden verklaarden 1.764 personen minderjarig te zijn (waarvan 1.335 na onderzoek effectief minderjarig bleek te zijn. Dat was een stijging tegenover 2019 (1.220) die meer dan opmerkelijk is, zeker gelet op de aanzienlijke daling van het aantal asielaanvragen in het ‘coronajaar’ 2020. Vorig jaar zette deze tendens zich onverminderd verder en kende het aantal zelfverklaarde minderjarige asielzoekers zelfs bijna een verdubbeling. In totaal ging het om 3.219 personen, waarvan na onderzoek slechts 1.976 effectief minderjarig bleek te zijn.

Geconfronteerd met deze cijfers herhaalt Van Langenhove dan ook zijn oproep om aan dit fenomeen paal en perk te stellen: “Vastgesteld bedrog mag niet zonder gevolgen blijven. Wie dit misbruik onbestraft laat, moedigt anderen immers alleen maar aan om op hun beurt hun kans te wagen, waardoor als vanzelf een aanzuigeffect gecreëerd wordt.”

Meer algemeen stelt Van Langenhove dat de asielcijfers voor 2021 opnieuw onmiskenbaar hebben aangetoond dat België behoort tot de kleine groep van geprefereerde bestemmingslanden: “Dat hoeft ook niet te verbazen, aangezien dit land zichzelf met veel overtuiging blijft presenteren als migratiemagneet.” Dat in tegenstelling tot bijvoorbeeld de – eertijds populaire –  Scandinavische landen die (ook) vorig jaar opvielen met een dalende tendens in het aantal asielaanvragen.

“Zowat alle indicatoren tonen aan dat er nood is aan een dringende en dwingende trendbreuk in het Belgische asiel- en immigratiebeleid”, besluit Van Langenhove. “Zoals de Scandinavische landen hebben bewezen, is een daadwerkelijke verstrenging van het asielbeleid wel degelijk mogelijk én levert zo’n aanpak ook resultaten op. Een verderzetting van het gangbare Belgische beleid daarentegen is tot mislukken gedoemd en staat synoniem voor dweilen met de kraan open.”