Kostprijs taalbijstand voor migranten in ziekenhuizen op recordniveau
Migranten die in een ziekenhuis worden opgenomen en geen van de landstalen spreken, kunnen beroep doen op taalbijstand via zogenaamde interculturele bemiddelaars. “De kostprijs daarvan steeg afgelopen jaar naar een absoluut recordniveau”, zegt Vlaams Belang-senator Klaas Slootmans, die de cijfers opvroeg bij minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit). Het gaat om meer dan 5 miljoen; al ruim 2 miljoen meer dan in 2018.
Door de globalisering en de aanhoudende vluchtelingenstromen krijgen zorginstellingen steeds meer te maken met patiënten die geen Nederlands, Frans of Duits spreken. In 1991 werd daarom de functie van ‘interculturele bemiddelaar’ in het leven geroepen om bepaalde taal- of cultuurbarrières neer te halen. En hun aantal stijgt jaar na jaar. Zo heeft de federale overheid intussen niet minder dan 117 ‘interculturele bemiddelaars’ op de loonlijst staan. Totale kostprijs: 5,1 miljoen euro of iets minder dan het dubbele van 2018, toen de kost ‘slechts’ 3,3 miljoen euro bedroeg.
De grootste groepen die beroep doen op interculturele bemiddelaars spreken Arabisch gevolgd door Turks en Russisch. Opvallend: voor West- en Noord-Europese talen zoals Zweeds of Deens is er geen ‘interculturele bemiddeling’ voorzien. Ook opvallend, maar niet geheel verwonderlijk: verhoudingsgewijs telt Brussel een pak meer bemiddelaars dan de andere gewesten. Meer dan een kwart van het totaal aantal interculturele bemiddelaars is actief in een Brusselse zorginstelling.
“Dit is onvervalst eigen volk laatst-beleid”
Volgens Vlaams Belang bewijzen de cijfers dat de integratie van niet-Europese vreemdelingen uitgedraaid is op een catastrofe. Bovendien vindt de Vlaams-nationale partij dat dergelijke instrumenten de wil van nieuwkomers om zich aan te passen fnuiken. Vlaams Belang-senator Klaas Slootmans noemt het bovendien veelzeggend dat er “enerzijds ruime faciliteiten worden voorzien voor allochtone patiënten terwijl anderzijds Vlamingen in de Franstalige Brusselse ziekenhuizen vaak niet in hun eigen taal kunnen worden geholpen, waardoor de zorg er voor hen vaak herleid wordt tot een veredelde veeartsenij.”
Het totaalbudget om Nederlandstalige zorg te voorzien in de hoofdstad van Vlaanderen bedraagt welgeteld 0 euro, voor vreemdelingen meer dan 5 miljoen. “Dit is onvervalst eigen volk laatst-beleid”, argumenteert Slootmans.
De Vlaams Belang-senator wil het taalbeleid in de Brusselse ziekenhuizen dan ook grondig hervormen. “In de Brusselse Franstalige ziekenhuizen moet er snel een laagdrempelig toegankelijke taalbemiddeling voor Nederlandstaligen komen. Verder moet de kostprijs van interculturele bemiddeling voor mensen die geen van de drie landstalen spreken, worden betaald door wie er om vraagt. Van nieuwkomers die in ons land neerstrijken, mag worden verwacht dat zij één van onze landstalen machtig zijn. Het kan niet dat diegenen die weigeren om hiertoe een inspanning te leveren de kostprijs daarvan simpelweg afwentelen op de belastingbetaler,” aldus nog Slootmans.
