Interprofessioneel akkoord “zoveelste Belgisch compromis”
Na enkele maanden politiek gepalaver en dreigementen in alle richtingen is er op de valreep een voorakkoord binnen de Groep van Tien waar vertegenwoordigers van werkgevers en vakbonden samen zitten. “Het voorakkoord moet wel nog bekrachtigd worden door de regering”, zegt Kamerlid Hans Verreyt (Vlaams Belang). “Maar als dit er komt, krijgen we een zoveelste Belgische compromis waar geen echte keuzes worden gemaakt en dat dus betaald wordt door de belastingbetaler en de volgende generaties. Dit akkoord komt simpelweg niet tegemoet aan de noden van de Vlaamse arbeidsmarkt, die fundamenteel anders is dan de Waalse. Vlaanderen heeft vooral een uitdaging naar omvang en samenstelling van de arbeidsmarkt, Wallonië heeft vooral jobs nodig. Dit typisch Belgisch compromis lost voor niemand deze uitdaging op.”
Het Vlaams Belang ziet wel één pluspunt in het akkoord. “Dat de minimumlonen uiteindelijk zullen verhogen, is een goede zaak en zal de koopkracht versterken, maar dat vooral de werkgevers hiervoor moet opdraaien is een foute keuze”, aldus Verreyt. “Meer 55-plussers naar de uitgang begeleiden met zogenaamde landingsbanen is evenzeer een vergissing. Het antwoord ligt in algemene lagere lasten op arbeid - meer netto voor hetzelfde bruto dus, en levenslang leren gecombineerd met een betere ‘work-life-balance’ zodat je mensen langer, maar aangenamer aan de slag kan houden - naar Scandinavisch model.”
De staat moet deze lastenverlaging op arbeid en extra begeleiding financieren door het overheidsbeslag naar beneden te halen, klinkt het. Dit door de staatsstructuur te vereenvoudigen en de onnuttige subsidies stop te zetten. “Bovendien moet Vlaams geld in Vlaanderen blijven, dus betekent dat het afbouwen en stoppen van de transfers richting Wallonië.”
“Dit is een typisch Belgisch compromis dat wordt betaald door de belastingbetaler en aan de noden van Vlaamse werknemers noch aan noden van Vlaamse werkgevers voldoet”
Het sociaal akkoord zal tegelijkertijd de instapleeftijd voor de landingsbanen en het SWT, het vroegere brugpensioen, verlagen. “Dat is een zware financiële kost voor de belastingbetaler en er zal zo veel kennis verloren gaan door werknemers te snel aan de kant te schuiven”, vervolgt Verreyt. “Hoe komt dit tevens overeen met de doelstelling om een tewerkstellingsgraad van 80 % te bekomen? Bovendien zal Vlaanderen zo snel een tekort hebben aan geschoolde werknemers, in tegenstelling tot Wallonië waar de arbeidsmarkt fundamenteel ziek is en er jobs te kort zijn. We moeten vijftigers dus niet dumpen, maar net meer richting ‘levenslang leren’ evolueren en mensen meer evenwichtig aan de slag laten blijven. Dit met meer aandacht voor het gezin en leven naast het werk.”
“Dat men het systeem van ‘vrijwillige’ overuren nu ook nog eens gaat begunstigen en uitbreiden is een domme keuze”, vervolgt Verreyt. “Bovendien zullen er geen extra pensioenrechten aan vasthangen, op die manier wordt onze sociale zekerheid verder uitgehold. Het Vlaams Belang gaat resoluut voor extra werkgelegenheid: we moeten lagere lasten op arbeid bekomen door een moedige en grondige fiscale hervorming, zodat werken terug loont en de koopkracht groeit.”
“De regering heeft door de rekening door te schuiven naar de belastingbetaler en de volgende generatie haar politiek hachje misschien gered met dit akkoord”, besluit Verreyt. “Maar behalve de verhoging van het minimumloon is het maar een weinig ambitieus akkoord. Voor de zoveelste keer een gemiste kans.”
