Het ‘masterplan’ van Michel is uitgemond in een ‘disasterplan’
Dat zegt Vlaams Belang-kamerlid Barbara Pas in een reactie op de regeerverklaring van premier Michel.
De vreugdekreten die premier Michel vandaag wereldkundig maakte, staan in schril contrast met de staalharde feiten. Hoewel we op het vlak van economische groei en jobcreatie onderaan de Europese staart bengelen, blijft Michel het omgekeerde beweren. Het tromgeroffel nam bij wijlen cynische proporties aan. Volgens Eurostat staat België immers op de 26ste Europese plaats inzake jobcreatie. En de ambitie van de regering Michel om tegen het einde van de legislatuur quasi volledige tewerkstelling te realiseren is uitgedraaid op een sisser van formaat. Enkel Griekenland, Spanje en Italië doen nog slechter.
Maar ook voor het zelfgekozen hoofdvak begroting – waarvoor N-VA haar basisbeginselen in de vergeetput kieperde – is het verdict een donkerrood C-rapport. Ondanks de gunstige externe factoren - betere conjunctuur in Europa en lage rentes - kon deze regering nog geen enkele begroting in evenwicht voorleggen en ligt de staatsschuld op een historisch recordniveau. Met een schuld van 106 procent bbp of ruim 450 miljard euro behoren we tot de slechtste leerlingen van de Europese klas. In plaats van triomfberichten waren nederige excuses gepaster geweest. Het is een beschamend sociaaleconomisch bilan voor een regering die zichzelf een sociaaleconomische herstelregering noemt. Het ‘masterplan’ van Michel is een ‘disasterplan’ gebleken.
Dat de stijging van de koopkracht en de Duitse energiedeal haast in een adem werden genoemd, tart de verbeelding. Nadat de consument op amper één regeerperiode zijn energiefactuur met 300 euro zag stijgen, krijgt hij als toemaatje de gepeperde rekening van Marghem’s wanbeleid doorgeschoven. Het staat in de sterren geschreven dat, naast de facturen, ook de energie-armoede, die vandaag 1 op 5 gezinnen treft, nieuwe hoogtes zal bereiken.
Jammer genoeg beperken de ontgoochelingen zich niet alleen sociaaleconomisch. Ook het zelf volprezen migratiebeleid is er een van holle woorden en volle luchtverplaatsing. Het lijkt er immers op dat het aantal aankondigingen over de creatie van plaatsen in de terugkeercentra het aantal reële plaatsen begint te overstijgen. Zo kwamen er de afgelopen vier jaar kwamen amper 200 extra plaatsen bij. Een cijfer dat in het niets zinkt met de 20.000 extra opvangplaatsen die er tijdens de volle asielcrisis in nauwelijks enkele maanden tijd bijkwamen.
Hopelijk is de oproep van premier Michel om de verspreiding van ‘fake news’ de wereld uit te helpen een vorm van zelfreflectie na het vier jaar als hoofdtaak te hebben uitgeoefend.
