Gruwel rond WK in Qatar minimaliseren is beschamend en hypocriet
Op een congres in Los Angeles deed de voorzitter van de FIFA, Gianni Infantino, opvallende uitspraken over de werken rond het voetbalstadion voor het WK in Qatar. “Volgens hem bezorgt het levensgevaarlijke en mensonwaardige werk de arbeiders ‘trots en waardigheid’. Hij ging nog verder door te stellen dat er geen 6.500 mensen zijn omgekomen bij de bouw van het stadion, maar slechts drie. Dit wordt door internationaal onderzoek tegengesproken”, zegt Kamerlid Annick Ponthier. “De FIFA-baas heeft geen enkele empathie met de arbeidsdoden in Qatar. Wat een contrast met zijn hypocriete houding ten aanzien van Black Lives Matter en racisme in het voetbal.”
Tijdens het bewuste congres kreeg Infantino de vraag of de FIFA de families van omgekomen arbeiders zal bijstaan. “Hij antwoordde niet op de vraag, maar stak de loftrompet af voor de vooruitgang die Qatar had geboekt inzake arbeidsrechten”, aldus Ponthier. “Die vooruitgang is echter uiterst relatief te noemen en met een schamel minimumloon van 250 euro per maand komt niemand rond. Mensenrechtenorganisaties wijzen er tevens op dat de arbeidsvoorwaarden en -rechten van de tewerkgestelde migranten ronduit schrijnend blijven.”
“Dat de FIFA-baas de realiteit in Qatar zo kan miskennen is stuitend, vooral voor de nabestaanden”
Traditioneel heerst in Qatar het Kafala-systeem, waarbij sponsors instaan voor het verblijf, onderdak en arbeidsvoorwaarden van de immigranten. Zij kunnen op eender welk moment die sponsoring intrekken en dan vervalt het verblijfsrecht en alle andere rechten van de migranten.
“In de praktijk worden de gastarbeiders vaak in detentie gehouden en werken ze in erbarmelijke omstandigheden in verzengende hitte, soms zelfs zonder verloning”, vervolgt Ponthier. “Dat zo’n land de organisatie van het WK kreeg toegewezen, en dan nog na een omkoopschandaal, is ronduit beschamend. De islamitische dictatuur Qatar doet hiermee aan ‘sportswashing’; men wil een negatief imago via internationale sportevenementen oppoetsen.”
“Wij pleiten in het parlement dan ook onomwonden voor een diplomatieke boycot van het WK”, besluit Ponthier. “Maar zo ver willen de paars-groene partijen duidelijk niet gaan.”