“Gedetineerden zonder verblijfsrecht moeten straf uitzitten in land van herkomst”
In 2022 verbleven maandelijks 505 gedetineerden zonder verblijfsrecht in de Brusselse gevangenissen Haren, Sint-Gillis en Vorst. “Dat is ongeveer de helft van het aantal gedetineerden in onze hoofdstad”, zegt Kamerlid Marijke Dillen. “In België als geheel is dat één op vier. Met zulke cijfers is het logisch dat onze gevangenissen overbevolkt zijn. Personen zonder verblijfsrecht moeten hun straf uitzitten in hun land van herkomst.”
In de Belgische gevangenissen zaten vorig jaar gemiddeld 3.201 gedetineerden zonder verblijfsrecht. “Het gaat veelal om Algerijnen en Albanezen, maar er stelt zich vooral een ‘Marokkanenprobleem’. De grootste groep gedetineerden zonder verblijfsrecht immers komt uit dat land”, aldus Dillen. “De overheid beschikt nochtans over voldoende middelen om Marokko te dwingen haar eigen criminele onderdanen terug te nemen. Ik denk dan aan visumsancties of het terugschroeven van ontwikkelingssamenwerking.”
“Vivaldi opteert voor een aanhoudende overbevolking in de gevangenissen”
De Belgische gevangenissen bieden plaats voor zo’n 9.500 gedetineerden, maar moeten er momenteel zo’n 11.000 opvangen. “Waaronder dus meer dan 3.000 die zonder meer in hun eigen land opgesloten zouden moeten zitten”, vervolgt Dillen. “Die structurele overbevolking zorgt, samen met een aftandse gevangenisinfrastructuur en een aanhoudend personeelstekort, voor een gevaarlijke en zelfs explosieve situatie in de penitentiaire instellingen. Het is bovendien de hoofdoorzaak van de miserabele leefomstandigheden waarvoor België ondertussen al vaak veroordeeld werd.”
Het Vlaams Belang herhaalt de eis om criminele buitenlanders hun straf uit te laten zitten in het land van herkomst. “Dat is in een land waar de helft van de gevangenen vreemdeling is en een derde illegaal verblijft, de enig mogelijke oplossing tegen de overbevolking”, besluit Dillen. “Maar helaas kiest de Vivaldi-regering er bewust voor de overbevolking in de gevangenissen niet tegen te gaan, met alle gevolgen van dien. Vrijgelaten gedetineerden zonder verblijfsrecht worden ook amper teruggestuurd naar het land van herkomst. Blijkbaar vreest men in deze categorie heel weinig voor recidivisme, want twee derden van deze ex-gedetineerden mogen hier gewoon blijven.”
