De Moor verstopt haar non-beleid achter het EU-migratiepact
Het Vlaams Belang hecht geen enkel geloof aan de rooskleurige berichten van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor (cd&v), als zou een oplossing voor de asielcrisis binnen handbereik liggen en als zou dit land binnenkort twee derde minder asielzoekers moeten opvangen. “Ze heeft geen enkele garantie dat haar aanpak en die van de EU, waar ze zich steeds achter verschuilt, deze keer wel gaan werken”, zegt Kamerlid Ellen Samyn. “Integendeel, de screening in de hotspots aan de buitengrenzen zal ook nu niet lukken, en van een terugkeer van degenen die geen recht hebben op asiel, is nog steeds geen sprake.”
Al verscheidene jaren, en in het bijzonder sinds het aantreden van Vivaldi, wordt dit land geconfronteerd met een aanhoudende immigratiecrisis, waarbij het ene record na het andere sneuvelt. “En al even lang blijven maatregelen om de instroom in te dammen en de uitstroom op te drijven uit”, aldus Samyn, die de Moor hierover in de Kamer ondervroeg. “Voor oplossingen verwijst de staatssecretaris steevast naar het ‘Europese niveau’, wat natuurlijk heel wat beter klinkt dan te moeten toegeven dat men zelf geen maatregelen wil of mag nemen. Het EU-migratiepact dient voor deze regering in de eerste plaats om het non-beleid te verstoppen.”
“De rooskleurige berichten van de Moor klinken niet alleen vals, ze zijn het ook”
Volgens het Kamerlid had de Vivaldi-regering wel degelijk al maatregelen kunnen nemen. “Net zoals dat in verschillende andere Europese landen al gebeurde. Maar men deed niets en liet de afgelopen jaren de voordeur wagenwijd openstaan”, gaat Samyn verder. “En de recente mooie berichten van de Moor klinken niet alleen vals, ze zijn het ook. Al dan niet bewust ‘vergeet’ ze immers een aantal zaken te vermelden. Zo is er geen bovengrens op het aantal asielzoekers, en worden landen verplicht asielzoekers op te nemen, zelfs als ze dat niet willen, als er meer asielzoekers dan plaatsen zijn.”
Anders dan de staatssecretaris, wil het Vlaams Belang een ‘Fort Europa’, waar mensen zich opnieuw veilig kunnen voelen. “Vlaanderen is vol. En zonder dat het einde in zicht is, bedraagt de kostprijs voor asiel al twee jaar meer dan één miljard euro”, besluit Samyn. “De Moor moet eindelijk werk maken van een daadwerkelijke terugkeer van wie uitgewezen wordt. En ze moet focussen op de opvang van vluchtelingen in hun eigen regio, en ontwikkelingshulp afhankelijk maken van de terugnameplicht van illegale en criminele migranten.”