In de kijker: BARBARA PAS

Het parlementair reces is een ideaal moment om even terug te blikken op het voorbije werkjaar. Vandaag fractievoorzitter in de Kamer en ondervoorzitter van het Vlaams Belang Barbara Pas.

“Tot tweemaal toe actief IS-terroristes repatriëren naar België vind ik een van de meest onverantwoorde ‘verwezenlijkingen’ van deze Vivaldi-regering. Het is nog extra wrang omdat de slachtoffers van de gruwelijke islamterreur in 2016 tot op vandaag nog niet eens allemaal correct werden vergoed. Vandaar dat ik dit dossier, en de torenhoge kostprijs ervan, in de aandacht bracht.

Het is zeer opmerkelijk dat een regering die vroeger alleen kinderen wilde repatriëren, en zelfs voor de rechtbank succesvol procedeerde om hun moeders te beletten om mee naar hier te komen nu zelf actief deze IS-gangsters terughaalt. Als argument gebruikt men dat de repatriëring ‘in het belang van de nationale veiligheid’ gebeurt. Men wil zogenaamd voorkomen dat ze onder de radar verdwijnen. Dat is ronduit belachelijk. Ze zijn hier op eigen initiatief verdwenen en dat moet zo blijven. Dat lijkt me de veiligste oplossing. Niet ze hier berechten en na een belachelijk lage celstraf weer op de samenleving loslaten.

Het veiligheidsargument dat de regering hiervoor gebruikt kan trouwens ook aangewend worden om in dat kader ook de mannelijk IS-terroristen te repatriëren. Een garantie dat dat niet gaat gebeuren kreeg ik, ondanks meermaals aandringen, noch van eerste minister Alexander De Croo (Open Vld) noch van minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld).”

Wat zijn uw doelstellingen en aandachtspunten het komende jaar?
“Communautair beweegt er in deze Vivaldi-regering amper iets. In de Vlaamse regering evenmin. Sinds de N-VA de minister-president van Vlaanderen levert, eerst Geert Bourgois en nu Jan Jambon, is er zelfs in het Vlaams regeerakkoord van de miljardentransfers van Vlaanderen naar Wallonië geen sprake meer. Mijn ambitie is om het communautaire vuur in het parlement te blijven aanwakkeren. Ik zal de ministers blijven bestoken met communautaire vragen: van de toepassing van de taalwetgeving en allerhande scheeftrekkingen tot dossiers als artsenquota en gebrek aan kennis van het Nederlands bij Brusselse veiligheidsdiensten en ziekenhuizen.
 
Onze Kamerfractie zal op die nagel blijven kloppen tot iedereen inziet dat binnen België een strenger justitie- en migratiebeleid, zoals een meerderheid van de Vlamingen wil, onmogelijk is. Tot iedereen inziet dat één Belgische beleid voor twee verschillende arbeidsmarkten in dit land geen heil brengt. Zorgen voor onze mensen is binnen een Belgische context onmogelijk en onbetaalbaar.
Ook naast het parlement zal ik het communautaire vuur aanwakkeren. Bij aanvang van het parlementaire jaar komt er een boek uit van Lode Vereeck en mezelf. Een boek dat eigenlijk thuishoort bij het misdaadgenre. Het fileert de jarenlange diefstal van miljarden uit het noorden richting het zuiden van het land.”