Cipiers mogen geen slachtoffer zijn van het gevoerde beleid
Ook nadat folteringen en een verkrachting van een maatschappelijk werkster binnen de muren de nationale pers haalden, blijft de situatie in de gevangenis van Antwerpen ronduit alarmerend. Medewerkers brachten hierover het voorbije weekend schrijnende en weinig aan de verbeelding latende getuigenissen in Het Laatste Nieuws. “Met personeelstekorten, constante bedreigingen en een verouderde infrastructuur staat het systeem op instorten”, zegt Kamerlid Marijke Dillen, die hierover minister van Justitie Paul Van Tigchelt (Open Vld) zal ondervragen.
Dat bewakers in onze penitentiaire instellingen een gevaarlijk beroep uitoefenen, en regelmatig slachtoffer worden van verbaal of fysiek geweld, is algemeen geweten. Een vrouwelijke cipier beschrijft in haar getuigenis het gevoel waarbij het personeel in Antwerpen moet werken “alsof er permanent iemand met een kettingzaag achter ons aanloopt”. En zelfs thuis leeft de angst verder. Zo waren er al gedetineerden die achterhaalden waar de cipiers woonden en welke route ze naar het werk namen, om hen vervolgens met die informatie te bedreigen. Op hun weg naar het werk gebeurt het ook dat cipiers bespuwd worden, reden waarom hen vandaag geadviseerd wordt niet meer in uniform naar het werk te komen.
Ook over de rampzalige infrastructuur doen de Antwerpse gevangenisbewakers een boekje open. Zo bleek, toen een maatschappelijk assistente verkracht werd, achteraf dat de noodknoppen defect waren. Cipiers met vele jaren dienst hebben deze veiligheidsmechanismen echter nog nooit gecontroleerd zien worden en waren hierover derhalve niet verwonderd.
“Deze situatie is echt niet langer houdbaar”
Het tekort aan personeel is een probleem dat al herhaaldelijk werd aangekaart. Door vakbonden, door de gevangenisleiding, en door het Vlaams Belang. “Maar voor de mensen op de werkvloer blijft de situatie ronduit ondraaglijk”, aldus Dillen. “De realiteit is bijzonder hard. En dan heb ik het over cipiers die de ganse zomer geen dag vakantie krijgen, die collega’s zien uitvallen door stress en burn-out, die de ganse dag letterlijk en figuurlijk brandjes moeten blussen, en die naast de zorg voor gedetineerden ook de gevangenis dienen op te ruimen voor de wandelingen. Zo ligt de koer er steeds opnieuw bezaaid met drugs en gsm’s.”
“Deze situatie is echt niet langer houdbaar. Ik wil van de minister dan ook vernemen welke initiatieven hij eindelijk eens gaat nemen om de situatie voor het personeel te verbeteren”, besluit Dillen. “Cipiers mogen niet het slachtoffer worden van het gebrek aan beleid dat terzake wordt gevoerd. Ik wil weten hoe hij de veiligheid van deze mensen binnen en buiten de gevangenis te waarborgen. En zeker wil ik ook duidelijke cijfers van het personeelstekort in de gevangenis van Antwerpen.”
