Capaciteitstekort OKAN-klassen symptoom van falend migratiebeleid
Het Onthaalonderwijs voor anderstalige kinderen (OKAN) trekt aan de alarmbel over het capaciteitstekort. “Dit is een rechtstreeks gevolg van het falende migratiebeleid”, zegt Vlaams Parlementslid Jan Laeremans. “Als er hierdoor leerlingen die onvoldoende Nederlands kennen in het gewone circuit terechtkomen, is dit nefast voor de algemene onderwijskwaliteit.”
Gisteren trokken Antwerpse OKAN-leraren en -coördinatoren aan de alarmbel wegens het nijpend tekort aan plaatsen voor anderstalige leerlingen in Antwerpen en bij uitbreiding gans Vlaanderen. Ondanks de recente capaciteitsstijging in Antwerpse scholen van 1.000 naar 1.700 plekken, zitten de OKAN-klassen vol. Door de toename van het aantal anderstalige leerlingen en het capaciteitstekort, blijft de wachtlijst aangroeien. Ook in Brussel is OKAN al volledig volzet. Volgens de sector is er ook dringend nood aan extra ondersteuning, mede door de enorme taalverscheidenheid binnen de doelgroep en door andere (cultuur)problemen die deze leerlingen vaak met zich mee naar klas brengen.
De druk op OKAN heeft ook een grote impact op het regulier onderwijs. “Anderstalige leerlingen worden voorbereid om door te stromen naar een gewone klas”, zegt Laeremans. “Indien men in de OKAN-klas door capaciteitsdruk en tekortschietende ondersteuning minder kwaliteitsvol kan werken aan kennis en vaardigheden van de Nederlandse taal, dan moeten de leerlingen ofwel er langer in blijven, maar dan blijft de wachtlijst aangroeien, ofwel worden ze doorgesluisd naar het gewone onderwijs zonder voldoende Nederlands te kennen. De facto wordt dan uit nood vaak voor dat laatste gekozen.”
“Zolang er op federaal en Europees niveau geen migratiestop komt, zullen er nooit genoeg OKAN-plaatsen zijn”
Dit heeft immens grote gevolgen voor de algemene onderwijskwaliteit. “De facto stromen leerlingen uit OKAN vaak naar de meer praktijkgerichte richtingen, dus vooral naar het BSO”, aldus Laeremans. “Dat is net ook het niveau waar de algemene niveaudaling het meest naar voor komt.” Recent Vlaams peilingsonderzoek voor het vak PAV (Project Algemene Vakken) in de 3de graad BSO toonde dat slechts één op drie leerlingen de eindtermen voor begrijpend lezen, luisteren en rekenen haalt. Dat betekent dat twee derde van de leerlingen die afstuderen in het BSO, onvoldoende kennis en vaardigheden hebben om essentiële informatie uit een tekst te halen of om basisberekeningen te maken. Maar dit zorgt ook voor een grote werkdruk voor de leraren en helpt dus zeker niet om het beroep aantrekkelijker te maken.
Grote schuldige is hier volgens Laeremans het falende federale en Europese migratiebeleid. “Zolang er op die niveaus geen strenger beleid wordt gevoerd en men niet richting een migratiestop gaat, kunnen we op Vlaams niveau OKAN-plaatsen blijven creëren en geld blijven pompen in ondersteuning, maar zal het nooit genoeg zijn”, besluit Laeremans. “Ons onderwijs, onze leraren en vooral onze leerlingen zijn de dupe van dit falend beleid. Scholen dweilen gewoonweg met de kraan open en Vlaanderen mag met onze budgetten voor onderwijs en inburgering opdraaien voor de migratiekost.”
