Nieuws
donderdag, 27 jun 2024

Behandeling van gedetineerden staat op niveau van een ontwikkelingsland

Foto: wikimedia commons. Fernando Losada Rodríguez. Behandeling van gedetineerden staat op niveau van een ontwikkelingsland

Het Vlaams Belang verbaast zich hoegenaamd niet over het ontluisterend beeld van het leven in de Belgische gevangenissen, zoals dit wordt weergegeven in de jaarverslagen van 34 commissies, die deze week gepubliceerd werden bij de Centrale Toezichtsraad voor het Gevangeniswezen. “De overbevolking maakt er het dagelijkse leven sowieso al tot een hel”, zegt Kamerlid Marijke Dillen. “Voeg daar nog de aftandse staat van de infrastructuur bij, en je kan niets anders dan dergelijke schrikwekkende rapporten, onder meer over het ontstellende gebrek aan hygiëne, verwachten.”   

Met tal van voorbeelden en getuigenissen schetsen de rapporten een ronduit alarmerende situatie binnen de Belgische gevangenismuren. Zo stellen ze de ontoereikende mentale en fysieke gezondheidszorg aan de kaak. Er is onder meer een ernstig tekort aan psychiaters en er zijn amper tandartsen voorhanden. En daarnaast maakt de zieltogende infrastructuur, het resultaat van de decennialange verwaarlozing van Justitie, alles nog erger. Cellen zonder ramen zijn bijvoorbeeld al lang geen uitzondering meer, net als permanente stank als gevolg van kapotte toiletten en een gebrek aan verluchting. “En om het plaatje compleet te maken blijken ratten, schurft en ander ongedierte welig te tieren in onze gevangenissen”, merkt Dillen op.

“Deze situatie werkt agressie in de hand”

“Die vreselijk onhygiënische situatie, vooral in de hand gewerkt door de overbevolking en de slechte staat van de gebouwen, zorgt voor onveiligheid onze gevangenissen”, aldus het Kamerlid. “Het werkt immers agressie in de hand, zowel tegenover het personeel als onder de gedetineerden. Cipiers zien zich, heel begrijpelijk, vaak genoodzaakt tot stakingen over te gaan. En iedereen herinnert zich nog hoe enkele maanden geleden een man in de Antwerpse gevangenis langdurig en onopgemerkt vreselijke martelingen door zijn celgenoten heeft moeten ondergaan.”

“Wat de behandeling van gedetineerden betreft, is België helaas gezonken tot het niveau van een ontwikkelingsland”, besluit Dillen. “Dit is te wijten aan het personeelstekort, als gevolg van de decennialange verwaarlozing van Justitie, maar is ook een rechtstreeks gevolg van de schrijnende overbevolking in de gevangenissen. Voor een capaciteit van 10.858 bedden zijn er vandaag 12.195 gedetineerden. En dat is een probleem dat verholpen kan worden, wanneer criminele vreemdelingen hun celstraf integraal uitzitten in hun land van herkomst, en wanneer illegalen eindelijk eens worden uitgewezen. Vandaag bezit 44,54 procent van de gedetineerden niet eens de Belgische nationaliteit, en dan reken ik de mensen met een dubbele nationaliteit niet eens mee. En 75 procent daarvan verblijft zelfs illegaal in het land.”