Aantal gokverslaafden met toegangsverbod stijgt alarmerend
Het aantal gokverslaafden met een toegangsverbod voor onder meer gokkantoren en casino’s, is op enkele jaren tijd verdubbeld. Van 4.796 mensen in 2020 tot 9.330 in 2023. “Het zijn cijfers die iedereen tot nadenken zouden moeten stemmen”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang), die de informatie opvroeg bij minister van Justitie Paul Van Tigchelt (Open Vld). “Helaas is dat niet zo bij de federale regering, die nog steeds geen graten ziet in reclame voor de Nationale Loterij.”
Vlak voordat in juli 2023 het van vele uitzonderingen voorziene verbod op gokreclame inging, bleek uit een bevraging van de Kansspelcommissie dat ongeveer één op de vier jongvolwassenen door reclame werd aangezet tot gokken. “Ruim de helft zou de voorbije drie jaar een gokje hebben gewaagd”, aldus Pas. “En 13 procent stelt zelfs dagelijks te gokken. Het gaat ontegensprekelijk om een wijdverbreid en ernstig probleem.”
“De aanpak van gokverslavingen door de federale regering is hypocriet”
De Kansspelcommissie beschikt niet over cijfers over het aantal gokverslaafden, noch over het aantal onder hen dat een behandelingstraject heeft gevolgd. “Maar de commissie beschikt wel over cijfers met betrekking tot het aantal aanvragen tot zelfuitsluiting dat bij haar werd ingediend, en over het aantal aanvragen van een toegangsverbod dat werd ingediend op verzoek van derden, zoals ouders of echtgenoten”, gaat Pas verder. “En daar stellen we dus op enkele jaren tijd een verdubbeling vast van de mensen met een toegangsverbod.”
In 2020 waren er 4.467 zelfuitsluitingen en in 2021 4.727. Maar in 2022 waren dat er al 7.005 en het voorbije jaar 2023 zomaar eventjes 9.223. Het aantal toegangsverboden op vraag van derden ligt een pak lager, maar steeg in die periode toch ook van 69 naar 107. “Het werkelijke aantal gokverslaafden ligt zonder twijfel veel hoger”, gaat Pas verder. “Niet alle gokverslaafden vragen immers een toegangsverbod aan.”
Het Vlaams Belang blijft wijzen op de hypocrisie van de federale regering in de aanpak van gokverslavingen. “Het ingevoerde verbod op gokreclame bulkt van de uitzonderingen”, besluit Pas. “Zo zorgt een Koninklijk Besluit ervoor dat de Nationale Loterij, in tegenstelling tot private gokbedrijven, ongestoord reclame mag blijven maken. Als men er zelf geld kan aan verdienen, mag dat blijkbaar op de kap van de gokverslaafden gebeuren, en dat is toch wel bijzonder hypocriet en wrang.”
