Sociale huurders met eigendom in buitenland: “Vlaams Belang wil efficiënte aanpak van fraude!”
In Vlaanderen is vermogensfraude waarbij men een sociale woning huurt én tegelijk in het buitenland een perceel heeft, nog steeds kinderspel - zeker voor huurders met migratieachtergrond. Er staat een nieuwe controleprocedure in de steigers om deze fraude tegen te gaan. Vlaams Parlementslid Guy D'haeseleer (Vlaams Belang) vreest echter dat de geplande controles duur, maar inefficiënt zullen zijn en interpelleerde minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA) hierover afgelopen donderdag.
Sociale huurders mogen geen woning in eigendom hebben. In eigen land wordt dit stringent gecontroleerd, maar in het buitenland niet of nauwelijks, wat vanzelfsprekend de deur open zet voor fraude. De Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW) zal nu een raamcontract sluiten met private onderzoeksbureaus om onderzoek naar eigendommen van sociale huurders in het buitenland te voeren. Sociale huisvestingsmaatschappijen kunnen daar een beroep op doen. De minister voorziet 5 miljoen euro om de maatschappijen te ondersteunen in onderzoeken naar buitenlandse vermogensfraude. Huisvestingsmaatschappijen die onderzoeken laten uitvoeren door onderzoeksbureaus worden terugbetaald. Bij vooronderzoeken die een positief resultaat opleveren, zou dit 100% terugbetaald worden, en bij negatieve 75%.
Het Vlaams Belang eist al vele jaren een degelijke aanpak van de vermogensfraude van - voornamelijk allochtone - huurders met een eigendom in het buitenland, maar is niet enthousiast over de geplande aanpak. “De minister werkt immers een raamovereenkomst uit zonder te beschikken over concrete cijfers over de opsporingen die eerder al gebeurd zijn door huisvestingsmaatschappijen”, vervolgt D'haeseleer. “We weten niet hoeveel onderzoeken succesvol zijn afgerond, hoeveel terugvorderingen er zijn geweest, noch is de efficiëntie van het werken met onderzoeksbureaus onderbouwd.”
Het Vlaams Belang eist al vele jaren een degelijke aanpak van sociale huurders met eigendommen in het buitenland
“Voor de inwerkingtreding van de raamovereenkomst, moeten we hierop zicht krijgen. Want als we de kostprijs van eerdere onderzoeken afzetten tegen de baten van de succesvolle afgehandelde dossiers, ziet het er helaas mager uit”, vertelt D'haeseleer nog. “En de praktijk zou met deze nieuwe aanpak wel eens opnieuw kunnen uitwijzen dat dit een dure, inefficiënte aangelegenheid is.”
De minister liet weten dat sociale huisvestingsmaatschappijen niet onderlegd zijn in de organisatie van de kadastrale gegevens in andere landen. Daarom wordt dit uitbesteed en – wegens de grote kostprijs - ook gesubsidieerd. Voor één volledig onderzoek kan het gaan om 2.400 tot 5.750 euro. Als deze onderzoeken binnen de overheidsopdracht plaatsvinden, worden de maatschappijen gedeeltelijk of volledig terugbetaald. D'haeseleer is voorstander van een efficiëntere aanpak: “We moeten de bewijslast bij de allochtone kandidaat-huurder leggen, waarbij die met een attest bewijst geen eigendom te hebben in zijn thuisland. Het is niet normaal dat overheden peperdure detectivebureaus moeten inschakelen om de juistheid van gegevens van kandidaat-huurders te achterhalen.”
Voor het Vlaams Belang moet er gewerkt worden op basis van door onze overheid gevalideerde bewijzen dat allochtone huurders geen eigendom hebben in hun thuisland. “Dat is de enige manier en de normale gang van zaken”, besluit D'haeseleer. “En als landen als Marokko of Turkije daar niet aan willen meewerken - wat momenteel helaas het geval is en waarom de omslachtige procedure met de onderzoeksbureaus in het leven werd geroepen - dan mogen hun onderdanen hier voortaan geen sociale woningen meer toegewezen krijgen, waardoor die landen hun eigen burgers dus duperen. Dat is het enige drukkingsmiddel dat we hebben.”
