Vlaamse uitgaven voor rente verdrievoudigd op vier jaar tijd
De Vlaamse uitgaven voor rentelasten zijn op vier jaar tijd meer dan verdrievoudigd. Dat blijkt uit het antwoord van Vlaamse minister van Financiën en Begroting Matthias Diependaele (N-VA) op een vraag van Vlaams Parlementslid Anke Van dermeersch (Vlaams Belang). De uitgaven voor de rentelasten op de Vlaamse schuld worden voor 2023 nog geraamd op 394,61 miljoen, maar zullen naar verwachting stijgen tot meer dan 1,2 miljard euro in 2027.
De Vlaamse uitgaven voor rente stijgen sneller dan de globale Belgische uitgaven voor rente. De Belgische uitgaven stijgen, volgens de laatste berekeningen van het Planbureau, van 8,3 miljard nu naar 17,8 miljard in 2028, of een ruime verdubbeling. De oorzaak voor de sterke stijging van de Vlaamse uitgaven voor rente ligt in de sterke stijging van de Vlaamse schuld. Die bedroeg bij het aantreden van de huidige Vlaamse regering in 2019 24,1 miljard en er wordt verwacht dat ze eind 2023 maar liefst 45,2 miljard zal bedragen. Bijna een verdubbeling die, gecombineerd met de hoge inflatie en de daaruit volgende hogere rente, leidt tot hogere uitgaven voor rentelasten.
“Ook in Vlaanderen ontbreekt de wil om een zuinig en efficiënt beleid te voeren”
Volgens minister Diependaele ligt de oorzaak van de schuldopbouw in de opeenvolgende crisissen. Maar volgens Van dermeersch moet men de oorzaak ook zoeken bij de uitgavendrift van de Vlaamse regering die jaar na jaar belangrijke begrotingstekorten maakt. “Ook het Rekenhof en de SERV hebben reeds in hun rapporten vastgesteld dat deze Vlaamse regering een structureel uitgavenprobleem heeft van ruim 2-2,5 miljard per jaar”, aldus het Vlaams Parlementslid. “Dit over 4 jaar geeft al een schuldopbouw van 8-10 miljard”.
De Vlaamse regering verschoof bovendien haar voornemen om in 2024 een begrotingsevenwicht te bereiken naar 2027. Van dermeersch wou van de minister weten of er daarvoor garanties werden ingebouwd in de meerjarenbegroting. Volgens Diependaele zal “bij elke jaarlijkse update van de meerjarenraming (…) dit traject naar een begrotingsevenwicht gemonitord worden”. Van dermeersch besluit daaruit dat de Vlaamse regering helemaal geen garanties heeft ingebouwd, laat staan een plan B heeft om dat evenwicht daadwerkelijk te bereiken. “De federale regering voert een dag op dag beleid, terwijl de Vlaamse regering het jaar op jaar bekijkt”, besluit het Vlaams Parlementslid. “Dat is maar een schrale troost. Ook in Vlaanderen ontbreekt de wil om een zuinig en efficiënt beleid te voeren. De schuld- en rentelasten bewijzen dat. Het zijn uiteindelijk de Vlamingen die helaas zullen moeten opdraaien voor die schuld en rente.”
