Terugvorderingen bij vervroegd gepensioneerden gebeuren vooral in Vlaanderen
Cijfers over het aantal vervroegd gepensioneerden die grote bedragen moeten terugbetalen omdat ze niet op de hoogte waren van het maximumbedrag dat ze mochten bijverdienen zonder hun pensioen te verliezen, tonen gigantische communautaire verschillen. “In 2022 waren er 517 terugvorderingen, 441 daarvan in Vlaanderen”, zegt Kamerlid Ellen Samyn (Vlaams Belang) die de gegevens opvroeg. “De transfers naar Wallonië bedragen al 12,9 miljard euro, inclusief rentelasten, en onder druk van de Franstaligen worden nog meer manieren gezocht om geld uit de zakken van de Vlamingen te halen.”
“De terugvorderingen betekenen voor de gepensioneerden in kwestie, die te goeder trouw waren, financiële drama’s”, aldus Samyn. “Zo was er bijvoorbeeld een schrijnende getuigenis van een vervroegd gepensioneerde leerkracht uit Rekkem die maar liefst 8.800 euro moet terugbetalen, terwijl ze 3.500 euro bijverdiend had.” Voor het Kamerlid de aanleiding om bij minister van Pensioenen Karine Lalieux (PS) de cijfers sinds 2020 per gewest op te vragen. De antwoorden brengen onverklaarbaar grote communautaire verschillen aan het licht.
“Het wordt tijd voor een politieke omslag, zodat onze mensen op de eerste plaats komen en het pensioen krijgen dat ze verdienen.”
In 2020 ging het om 419 terugvorderingen, 280 daarvan in Vlaanderen, 126 in Wallonië en 6 in Brussel. De overige vonden plaats in het buitenland. Van de 484 terugvorderingen in 2021 waren er 345 gesitueerd in Vlaanderen en 122 in Wallonië. “En in 2022 werd het nog erger, toen ging het om 517 terugvorderingen en waren er 441 dossiers in Vlaanderen en amper 58 in Wallonië”, gaat Samyn verder. “Voor het jaar 2023 gebeurt de controle volgend jaar, maar ook nu zijn we al een voorsprong aan het opbouwen.”
Het Vlaams Belang kan enkel vaststellen dat werken in dit land niet wordt beloond maar wel bestraft, en dat de terugvorderingen ontegensprekelijk een zoveelste transfer van Vlaanderen naar Wallonië betekenen. “Vivaldi haalt het geld bij onze ouderen om de transfers, die Wallonië arm en inactief houden, te kunnen betalen en om het opengrenzenbeleid te kunnen blijven financieren”, stelt Samyn. “Dit is fundamenteel onrechtvaardig. We hebben nood aan een paradigmashift zodat onze mensen steeds op de eerste plaats komen.”
Samyn merkt tot slot op dat de partijen die van de pensioenen een boeltje gemaakt hebben, nog steeds in de regering zitten. “In tijden dat op verkiezingslijsten allerhande oude krokodillen worden heropgevoerd, zullen we hier ook eens een boekje over opendoen. Sinds de jaren ’80 heeft menig socialist dit departement opeenvolgend mismeesterd: Alain Van der Biest, Leona Detiège, Gilbert Mottard, Freddy Willockx, Marcel Colla, Frank Vandenbroucke, Bruno Tobback, Christian Dupont, Marie Arena, Michel Daerden en Karine Lalieux. Enkel tussen 2011 en 2020 was het met Alexander De Croo, Vincent Van Quickenborne en Daniel Bacquelaine even aan Open Vld en MR, maar dat was ook geen verbetering. Verscheidene van die excellenties werden in hun latere carrière trouwens aan de kant geschoven wegens fraude. Geen wonder dat we momenteel met zo’n puinhoop zitten. Het wordt tijd voor een politieke omslag, zodat onze mensen op de eerste plaats komen en het pensioen krijgen dat ze verdienen.”
