Terugkeercijfers blijven desastreus
Terwijl het aantal asielaanvragen vorig jaar piekte tot een historische hoogte, blijft de terugkeer verder slabakken. “Zelfs in de meest ruime en welwillende interpretatie (gedwongen en vrijwillige terugkeer, en terugdrijvingen aan de grens) werd vorig jaar afgeklokt op amper 7.396”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang). “Dat cijfer ligt weliswaar hoger dan in het coronajaar 2021 - het zou er nog aan moeten ontbreken – maar blijft nog altijd significant onder het precorona-niveau. En beterschap is niet in zicht.”
“Voor de volledigheid dient opgemerkt dat 2019 absoluut geen referentiejaar is, aangezien ook in dat jaar bijzonder weinig mensen effectief terugkeerden”, aldus Pas. “Voor een goed begrip: toen was dat aantal al gedaald tot amper 8.706, het laagste cijfer in tien jaar. Terwijl een terugkeer naar het laatste precorona-jaar dan ook maar bitter weinig zou voorstellen, is het feit dat zélfs dat niveau niet gehaald werd, bijzonder veelzeggend.” Van enig evenwicht tussen instroom (36.871) en uitstroom is volgens het Vlaams Belang minder dan ooit sprake. “Dat de vrijwillige terugkeer licht is gestegen in vergelijking met de barslechte cijfers van 2019 kan absoluut niet camoufleren dat het terugkeerbeleid in zijn geheel – en de gedwongen terugkeer in het bijzonder – zich in een desastreuze toestand bevindt.”
“Van een geloofwaardig asielbeleid is in dit land geen sprake”
Veel beterschap lijkt bovendien niet in aantocht. Een regeling die toelaat dat families met kinderen voor beperkte tijd in aangepaste gesloten gezinswoningen ondergebracht kunnen worden in afwachting van hun terugkeer, blijft gewoon taboe. “Zo wordt de boodschap gegeven dat geen enkel gezin met kinderen ooit nog gedwongen zal worden uitgewezen”, vervolgt Pas. “En van een regeling voor de zogenaamde ‘woonstbetredingen’ komt evenmin wat in huis.” Dat tenslotte ook de beloofde verhoging van de capaciteit in de gesloten terugkeercentra grotendeels bij aankondigingspolitiek zou blijven, werd deze week door staatssecretaris Mathieu Michel (MR), bevoegd voor de Regie der Gebouwen, met zoveel woorden bevestigd: terwijl het nieuwe vertrekcentrum in Steenokkerzeel pas eind 2026, begin 2027 zijn deuren zal openen, zullen de middelen voor de nieuwe terugkeercentra in Zandvliet en Jumet pas tegen… 2030 (!) beschikbaar zijn.
“Uiteraard is er niets tegen vrijwillige terugkeer, maar het blijft een feit dat de meesten enkel vrijwillig vertrekken als ze weten dat ze anders zullen worden gedwongen”, besluit Pas. “Gedwongen terugkeer is en blijft met andere woorden het sluitstuk van elk geloofwaardig asielbeleid. Dat daarvan is in België geen sprake is, wordt vandaag nog maar eens aangetoond.”
