Taalbijstand voor migranten kostte afgelopen jaar 3,3 miljoen
Bijstand voor Vlamingen in Brusselse ziekenhuizen goed voor 0 euro
Immigranten die in een ziekenhuis worden opgenomen, kunnen beroep doen op zogenaamde interculturele bemiddelaars. Hun taak bestaat erin de taalbarrière, sociaal-culturele barrières en interetnische spanningen in de gezondheidszorg zo goed als mogelijk op te lossen.
De verhalen over moslims die bij een bevalling eisen dat een vrouwelijke arts hen bijstaat in plaats van een mannelijke zijn legio. In 2018 waren in totaal 113 culturele bemiddelaars aan de slag om aan dergelijke problemen tegemoet te komen. De kostprijs ervan liep op tot niet minder dan 3,3 miljoen euro, zo blijkt uit het antwoord van de minister van Volksgezondheid De Block op een vraag van Vlaams Belang-kamerlid Barbara Pas. In 2018 voerden deze bemiddelaars niet minder dan 109.559 interventies uit.
De tussenkomsten betreffen voornamelijk personen uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten, die goed zijn voor 72 procent. Oost-Europeanen tekenen voor 25 procent van de interventies en Zuid-Europanen voor 2 procent.
Barbara Pas: “Enerzijds stellen wij vast dat er ruime faciliteiten worden voorzien voor allochtone patiënten. Anderzijds worden de Vlamingen in de Franstalige Brusselse ziekenhuizen, waarvoor ook een nijpend taalprobleem bestaat, door de federale overheid aan hun lot overgelaten, want voor taalbemiddeling op dat vlak geeft zij 0 euro uit. Dat laatste stuit tegen de borst, vooral omdat de overheid al decennialang weet dat Vlamingen die in Franstalige Brusselse ziekenhuizen terechtkomen, vaak niet kunnen communiceren in hun eigen taal. Hierdoor verwordt de medische zorg voor Vlamingen in bepaalde Brusselse ziekenhuizen de facto tot een soort veredelde veeartsenij.”
Het Vlaams Belang-Kamerlid wil dan ook dat het taalbeleid in de ziekenhuizen grondig wordt hervormd. In de Brusselse Franstalige ziekenhuizen moet er snel een laagdrempelig toegankelijke taalbemiddeling voor Nederlandstaligen komen. Aan de andere kant moet ook de interculturele bemiddeling zelf worden hervormd. Van allochtonen die de Belgische nationaliteit hebben, mag worden verwacht dat zij de streektaal kennen en moet interculturele bemiddeling worden uitgesloten. Bovendien wil het Vlaams Belang dat deze bemiddeling niet meer op de belastingbetaler wordt afgewenteld, maar dat zij voortaan wordt betaald door de buitenlandse ziekteverzekering van de betrokkenen of bij gebrek daaraan door henzelf.
