Stijgende asielkosten: factuur voor komend jaar opnieuw boven miljard euro en blijft toenemen
De kosten voor asiel zullen volgend jaar opnieuw de grens van één miljard euro overschrijden en zelfs verder toenemen, zo blijkt uit de begrotingsdocumenten voor 2024. Fedasil zal een directe toelage ontvangen van maar liefst 786,2 miljoen euro, samen met een indirecte toelage van 137,4 miljoen euro via provisies. "Alweer een historisch record”, aldus Kamerfractieleider Barbara Pas (Vlaams Belang). “Zoals enkele dagen geleden nog voorspeld, zijn de resultaten van het falende asielbeleid in dit land niet alleen af te lezen uit zowat elke nieuwe asielstatistiek, maar ook steeds meer uit de asielfactuur.”
Eerder dit jaar onthulde Vlaams Belang al dat de totale asielfactuur een historische hoogte had bereikt. Dat bedrag lijkt nu nog verder toe te nemen. Kamerlid en lid van de commissie Financiën en Begroting Wouter Vermeersch (Vlaams Belang) verduidelijkt: "De begrotingstabellen van oktober tonen een stijging van 150 miljoen euro voor ‘migratiebeheer’ ten opzichte van dit jaar. Echter, uit de begrotingsdocumenten blijkt dat 137,4 miljoen euro daarvan naar Fedasil stroomt via een provisie, wat eigenlijk neerkomt op een indirecte toelage naast de rechtstreekse dotatie van 786,2 miljoen euro voor 2024. Dat brengt het totale bedrag voor Fedasil op een alarmerende 923,6 miljoen euro.”
“Een ronduit stuitende vaststelling, zeker in tijden van crisis en oplopende begrotingstekorten”
"Naast Fedasil zijn er nog andere instanties die zich bezighouden met asiel. Zo zal het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatslozen (CGVS) volgend jaar 59,8 miljoen euro ontvangen, een toename van 9 miljoen euro ten opzichte van dit jaar. Ook de dienst voogdij voor minderjarige vreemdelingen krijgt bijna 3 miljoen euro extra, wat het totaal op 12 miljoen euro brengt. Als we daar de toelage bij optellen voor de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ), die bijna 25 miljoen euro ontvangt voor asiel, komen we uit op een totaal van 1.020,4 miljoen euro”, concludeert Vermeersch.
Wat het geheel nog frappanter maakt, is uiteraard het feit dat het overgrote deel van de asielzoekers (57 procent) niet eens recht op asiel blijkt te hebben. “Een groot deel van de uitgaven zijn daardoor gewoon weggesmeten geld”, aldus Pas. “Een ronduit stuitende vaststelling, zeker in tijden van crisis en oplopende begrotingstekorten. Er is dan ook maar één conclusie mogelijk: het Belgische asielbeleid is failliet, en dat in alle mogelijke betekenissen van het woord. Gelet op de historische en astronomische hoogte van de asielfactuur, failliet in de financiële betekenis van het woord. Gelet op het feit dat het voor het grootste deel om weggesmeten geld gaat, failliet in de morele betekenis van het woord. En gelet op de verder aanslepende asielchaos ook in de politieke betekenis van het woord.”
