Sociale huurfraude moet veel harder worden bestreden
Het Vlaams Belang wil dat sociale huurders veel strikter gecontroleerd worden op eigendommen in het buitenland. “Vandaag klopt minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA) zich op de borst dat er op drie jaar tijd 500 sociale huurders betrapt werden, maar dat is slechts het topje van de ijsberg”, zegt Vlaams Parlementslid Guy D’haeseleer, die de cijfers opvroeg. “Het Vlaams Belang klaagt dit al jaren aan. Het is nochtans eenvoudig om de e-governmentportalen van de meest gecontroleerde landen aan te spreken.”
Het Laatste Nieuws bericht vandaag dat 233 onderzoeken in Turkije liepen, 157 in Marokko, en 56 in Italië. In Turkije botste een woonmaatschappij zelfs op een sociale huurder die er een stuk grond met huis bezat ter waarde van 396.000 euro. “Begin dit jaar waren er in totaal 23.466 sociale huurders die niet over de Belgische nationaliteit beschikken. Slechts bij vier procent van deze huurders werd een controle uitgevoerd”, stelt D’haeseleer. “Vlaamse sociale huurders daarentegen worden via allerhande databanken voor de volle honderd procent gecontroleerd op bezit van onroerende goederen.”
“In een stad als Antwerpen zijn er amper controles, en in Gent zelfs geen”
Het Vlaams Belang wil dat er veel meer onderzoeken worden gevoerd. “Wat Diependaele nu doet, is een druppel op een hete plaat”, gaat het Vlaams Parlementslid verder. “In een stad als Antwerpen zijn er amper controles, en in Gent zelfs geen. En dat is de enige reden waarom Limburg in de media vandaag aangemerkt wordt als koploper in de fraudegevallen.”
“Er wordt slechts in geval van een vermoeden van fraude aan een onderzoek begonnen. Niets gebeurt systematisch. Het is nochtans eenvoudig om de e-governmentportalen van de meest gecontroleerde landen aan te spreken”, vult D’haeseleer aan. “De helft van de onderzoeken toont fraude aan. Sociale huurfraude moeten we veel harder bestrijden. Omdat het veel efficiënter kan, maar vooral omdat sociale fraudeurs mensen die op een jarenlange wachtlijst staan hun plek ontzeggen.”
“We zijn steeds koele minnaars geweest van het huidige systeem van controles op buitenlandse eigendommen. Wij vragen enkel dat buitenlandse sociale huurders even strikt gecontroleerd worden bij inschrijving als Vlaamse sociale huurders. Het lijkt me toch maar normaal dat iedereen die rekent op de solidariteit van de Vlaamse belastingbetaler op identiek dezelfde manier gecontroleerd wordt op de voorwaarden voor een sociale woning”, besluit D’haeseleer.
