Rutten legt taalwetgeving naast zich neer: Vlaams Belang eist ingrijpen Jan Jambon
“Ik voer campagne in het Engels, het Frans én in het Arabisch. Dat is de vrijheid die ik heb als vrije burger.” Dat antwoordde Vlaams minister voor Binnenlands Bestuur Gwendolyn Rutten (Open Vld) op een vraag van Vlaams Parlementslid Klaas Slootmans (Vlaams Belang) over de toepassing van de taalwetgeving in de faciliteitengemeenten. “Jan Jambon moet minister Rutten terugfluiten”, aldus Slootmans.
Zoals bekend vegen de Franstalige gemeentebesturen rond Brussel die wetgeving al jaren aan hun laars, onder meer door taalregisters bij te houden waarbij Franstaligen in hun eigen taal worden bediend. Nochtans stelt de taalwetgeving en de Vlaamse omzendbrieven Peeters, Bourgeois en Keulen dat dit in het Nederlands moet gebeuren. Pas op uitdrukkelijke vraag kan, in tweede instantie, een Franstalige kiesbrief worden overgemaakt. Het staat in de sterren geschreven ze dat bij de komende verkiezingen opnieuw gaan doen. Slootmans vroeg minister Rutten daarom preventief op te treden en eiste formele garanties over de toepassing van de taalwetgeving. Die kwamen er echter niet, hoewel het Vlaams regeerakkoord duidelijk stelt de taalwetgeving rigoureus toe te zullen passen.
“Een Vlaams minister in functie die een francofiel pleidooi houdt, hoort niet thuis in een Vlaamse regering”
In het verlengde hiervan liet de minister ook verstaan dat zij in het verleden al kiescampagne in het Engels, Duits, Frans én zelfs Arabisch had gevoerd en er geen graten in ziet dat opnieuw te doen. Slootmans reageert daarop bijzonder ontstemd: “Hallucinant en onrustwekkend dat een minister die de taalwetgeving hoort af te dwingen, zegt dat ze in het Arabisch campagne zal voeren. De culturele omvolking is een feit. Als Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) nog enige Vlaamse reflex heeft, fluit hij Rutten publiekelijk terug.”
De zaak zit de Vlaams Belanger hoog. “Hoe kunnen wij van anderstaligen eisen dat zij zich moeten aanpassen aan onze taal en onze cultuur wanneer onze eigenste ministers er publiekelijk hun voeten aan vegen”, besluit Slootmans. “Het is duidelijk dat de Open Vld een trouwere coalitiegenoot is van de MR en de facto van het vroegere FDF (tegenwoordig Défi) dan van de N-VA. Ik reken erop dat de N-VA daar rekening mee houdt bij een volgende regeringsvorming.”
