Paars-Groen legt werkgevers aan de leiband

Het Vlaams Belang verzet zich tegen praktijktests en mystery calls tegen zogenaamde ‘discriminatie door werkgevers op de arbeidsmarkt’. “De federale regering drijft, bij monde van minister van Werk Pierre-Yves Dermagne (PS), haar plannen door”, zegt Kamerlid Ellen Samyn (Vlaams Belang). “Het is een grote stap in de richting van een verklikkersmaatschappij.”

“Dat de werkgevers zelf de keuze mogen maken om te bepalen wie ze in dienst nemen, is de laatste illusie die ze rijk waren”, aldus Samyn. “Waalse socialisten willen vanaf nu bepalen wie de Vlaamse werkgever in dienst zal nemen, onder het mom van nondiscriminatie, en de ersatz-liberalen gaan plat op de buik”. Het voorontwerp van wet werd op 12 maart goedgekeurd door de ministerraad. Het pallet van middelen waar de overheid zichzelf van zal kunnen bedienen is niet mis: mystery calls, zich uitgeven voor een klant of sollicitant zonder zich kenbaar te moeten maken, het uitsturen van ‘derden’…

“Werkgevers moeten vrij kunnen beslissen wie zij als werknemers in dienst nemen en wie zij als klant willen aanvaarden”

In het voorontwerp staat letterlijk dat sociaal inspecteurs die in het kader van hun opdracht en met het oog op het welslagen ervan, strikt noodzakelijke strafbare feiten plegen, vrij zijn van sancties en geen inbreuk begaan. “In een normale rechtsstaat zouden zulke onwettige middelen gelijkgesteld worden met bendevorming en lidmaatschap van een criminele organisatie”, aldus nog Samyn. “Maar dit zijn de middelen waarover de staat straks zal beschikken om de werkgever te verplichten mensen in dienst te nemen die de overheid zelf nooit aan het werk kreeg.” Dat naast de inspecteurs van het Toezicht op de Sociale Wetten ook ‘derden’ mogen ingezet worden, zet de deur verder open voor flagrant misbruik. Door de overheid gesponsorde activistische vzw’s kunnen naar believen werkgevers in de val gaan lokken.

Voor het Vlaams Belang is dit een hellend pad dat naar een verklikkersmaatschappij leidt en dat door de strot van de Vlaming wordt geduwd. “Bovendien is het opgestoken vingertje van de regering maar een showvertoning”, besluit Samyn. “Hun eigen quota voor de tewerkstelling van gehandicapten in de overheidsinstellingen halen ze in de verste verten niet. Het is steeds gemakkelijker voor de deur van een ander te vegen.”