Na vijf jaar Homans als minister van Wonen: allochtone sociale huurders kunnen nog steeds Vlaamse sociale woning huren én eigendom in thuisland bezitten

Chris Janssens: 'Halfzachte aanpak is mislukt: regering moet aan Marokko en Turkije duidelijk maken dat we misbruik van onze sociale voorzieningen niet meer dulden.'

De Vlaamse en
federale regering zijn er niet in geslaagd allochtone sociale huurders aan
te pakken die een eigendom in hun thuisland hebben. Dat blijkt uit het antwoord
van Vlaams minister van Wonen Liesbeth Homans (N-VA) op een schriftelijke vraag
van Vlaams Belang-fractievoorzitter Chris Janssens. De problematiek is al
tientallen jaren bekend. Allochtone sociale huurders kunnen bij gebrek aan
controles in strijd met de wet probleemloos een huis in bijvoorbeeld Marokko of
Turkije in eigendom hebben en tegelijk in Vlaanderen een sociale woning huren.
Volgens onderzoek
zou niet minder dan 60 procent van de in dit land wonende Marokkanen een huis
hebben in het thuisland. 

In 2014 had de
Vlaamse regering in haar regeerakkoord nochtans afgesproken dat ‘elke vorm van
fraude in de sociale huisvesting moet worden uitgesloten’ en had Homans
aangekondigd ook de huurders met buitenlandse eigendommen te willen aanpakken.
Vijf jaar later blijkt van dit laatste niets terecht te zijn gekomen. ‘Het
opsporen van eigendom in het buitenland is moeilijk te organiseren vanuit mijn
bevoegdheid als Vlaams minister van Wonen’, klinkt het nu plots
verontschuldigend.

De minister
weet verder enkel mee te delen dat er op federaal niveau in 2018 een
‘engagementsverklaring’ werd goedgekeurd om te ‘pogen’ in internationale
overeenkomsten een bepaling te laten opnemen die het opvragen van informatie in
het kader van fraudeonderzoek mogelijk moet maken. Enig resultaat kan echter
niet worden voorgelegd.

Voor Vlaams
Belang-fractievoorzitter Chris Janssens is de maat vol: ‘Minister Homans heeft
de regelgeving met betrekking tot de huur van sociale woningen fors
aangescherpt voor Vlamingen, maar de fraude door allochtonen met buitenlandse
eigendommen liet ze onbestraft. Landen als Marokko en Turkije weigeren mee te
werken aan fraude-opsporing en onze regeringen hebben blijkbaar het lef niet om
hier krachtdadig op te reageren en laten dus maar toe dat er massaal misbruik
wordt gemaakt van onze sociale voorzieningen.’

Chris Janssens
deed minister Homans enkele suggesties om deze fraude tegen te gaan: ‘De
minister mag onderdanen van landen die niet willen meewerken aan
fraude-opsporing niet meer toelaten tot de Vlaamse sociale huisvesting.
Minstens zou ze onderdanen van landen die niet willen meewerken aan
fraude-opsporing moeten verplichten om documenten voor te leggen die bewijzen
dat zij geen eigendom hebben in hun thuisland. Ik betreur het echter dat de
minister mijn voorstellen op een te goedkope manier wegwuift als 
"disproportioneel" en "niet werkzaam", zonder dit
verder te argumenteren.’