N-VA verwijst eigen voorstellen inzake asiel en migratie naar de prullenmand
In de bevoegde Kamercommissie zijn, na een zeven uur durend debat, de besprekingen over de beleidsverklaring ‘Asiel en Migratie’ afgerond. Een eerste, opmerkelijke vaststelling is dat deze beleidsverklaring significant korter is dan het regeerakkoord. “Ze is dan ook het omgekeerde van wat een beleidsverklaring zou moeten zijn: in plaats van een precisering, gaat het hier over een decimering van het regeerakkoord”, reageert Kamerlid Francesca Van Belleghem. “Heel wat maatregelen die eerder werden aangekondigd, zijn in de beleidsverklaring immers met geen vergrootglas meer terug te vinden.”
De vraag waarom en op basis van welk criterium deze ‘selectie’ werd gemaakt, blijft onbeantwoord. Op de vraag waarom enige verwijzing naar de Australische aanpak van de illegale immigratie expliciet ontbreekt, al evenzeer. Idem dito voor de door de N-VA aangekondigde/beloofde onderhandelingen over een ‘opt-out’ uit het EU-immigratiekeurslijf. “Na de herhaalde vraag van het Vlaams Belang of deze regering de medewerking aan het beruchte ‘Marrakeshpact’ zal stopzetten, wordt de stilte zelfs oorverdovend”, aldus Van Belleghem. “Inzake andere kwesties blijken de violen binnen de meerderheid overigens niet helemaal gestemd, afgaande op een aantal valse noten die tijdens het debat te horen waren.”
“Het beleid blijft zelfs lakser dan EU-regelgeving”
“Hoe men het ook draait of keert: wat steevast aan de bevolking verkocht wordt als ‘het strengste beleid ooit’ is geenszins het strengste immigratiebeleid dat mogelijk is. Op bepaalde vlakken blijft het zelfs lakser dan de lakse EU-regelgeving”, vervolgt het Kamerlid. Aangezien er dus nog heel wat marge tot verbetering bestaat, diende het Vlaams Belang een veertigtal beleidsaanbevelingen in, die helaas ook door de N-VA integraal werden weggestemd. Daaronder ook vijftien aanbevelingen die voor de gelegenheid letterlijk waren overgenomen uit degene die tijdens de oppositie tegen de Vivaldi-regering door de N-VA zélf werden ingediend.
“Veel pijnlijker moet het echt niet worden”, concludeert Van Belleghem. “‘Goed begonnen, is half gewonnen’, aldus een oude volkswijsheid. In dit geval is het al half verloren, en al zeker slecht begonnen.”
