Geweld tegen christenen in Pakistan neemt groteske proporties aan

Het Vlaams Belang maakt zich ernstige zorgen over de steeds grootschaligere proporties die het anti-christelijk geweld in Pakistan aanneemt. “Zo hebben in het Oost-Pakistaanse Jaranwala duizenden moslims afgelopen zomer 21 kerken afgebrand en 200 huizen vernield, na geruchten over heiligschennis van een Koran”, zegt Kamerlid Ellen Samyn, “Dit barbaars islamterrorisme wordt gedoogd door de Pakistaanse overheid, maar Vivaldi durft dat niet benoemen.”

Voor Vlaams Belang is de wereldwijde repressie tegen christenen één van de meest acute mensenrechtenkwesties vandaag de dag. Zij vragen dan ook al lang dat de Vivaldi-regering, die van mensenrechten een speerpunt maakt in het buitenlands beleid, meer aandacht besteedt aan deze specifieke problematiek. “Ik vroeg minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) in een parlementaire vraag of zij het anti-christelijk geweld in het Pakistaanse Jaranwala zou aankaarten bij de Pakistaanse overheid”, aldus Samyn, “Maar de minister durfde in haar antwoord het islamistische regime in de hoofdstad Islamabad niet op zijn verantwoordelijkheid wijzen.” 

“Vilvaldi wil islamdictaturen niet voor het hoofd te stoten”

Volgens Vlaams Belang is dé hoofdverantwoordelijke voor internationale repressie tegen christenen het intolerante islamfundamentalisme dat nog steeds springlevend is. Pakistan bijvoorbeeld kent wetten tegen blasfemie, waardoor christenen onder de minste voorwendselen vervolgd kunnen worden. Ook mensenrechtenorganisatie Open Doors, gespecialiseerd in christenvervolging, toont dit aan in hun jongste ranglijst. “In deze lijst prijken steevast islamitische regimes op hoge plaatsen”, stelt Samyn, “Maar ook totalitaire communistische landen als Noord-Korea, China en Cuba voeren een zeer intolerant beleid ten aanzien van hun christelijke minderheden.” 

Vlaams Belang eist dan ook meer aandacht voor het fenomeen van christenvervolging in het Belgisch buitenlands beleid. “De Vivaldi-regering werpt zich op als verdediger van de mensenrechten, maar ze noemt nooit man en paard wanneer het gaat om christenvervolging om islamdictaturen niet voor het hoofd te stoten”, concludeert Samyn, “Het is hoog tijd om de olifant in de kamer te benoemen en het islamistisch beleid van landen als Pakistan openlijk te veroordelen.”