Extra enkelbanden voor criminelen is louter gemakkelijkheidsoplossing
Het Vlaams Belang beschouwt de enkelbandaansluitingen voor vierduizend veroordeelde maar niet-opgesloten criminelen louter als een gemakkelijkheidsoplossing van Vlaams minister van Justitie Zuhal Demir (N-VA). “Het kadert in de strijd tegen de overbevolking in de gevangenissen”, zegt Vlaams Parlementslid Adeline Blancquaert. “Maar dit is uiteraard geen echte oplossing. Het probleem wordt niet bij de wortel aangepakt. Daarvoor moeten buitenlandse criminelen teruggestuurd worden naar hun land van herkomst.”
Vorige maand zaten 12.834 gedetineerden in onze gevangenissen, terwijl er plaats is voor 11.000. Ook waren er meer dan 700 criminelen met verlengd penitentiair verlof gestuurd, en zaten er nog 2.500 veroordeelden die een gevangenisstraf kregen van maximaal vijf jaar in alle vrijheid te wachten tot er een cel voor hen vrijkwam. Intussen is die wachtlijst al opgelopen tot 3.400 en tegen juli zal het gaan om 6.400 wachtenden. “Federaal minister van Justitie Annelies Verlinden (cd&v) wil deze zogenaamde kortgestraften vaker een enkelband of werkstraf geven. En haar Vlaamse collega Demir, die in een eerste reactie nochtans liet verstaan niet te willen opdraaien voor het federale geknoei, wil nu zowaar bijspringen met vierduizend extra enkelbanden”, merkt Kamerlid Marijke Dillen op. “Het Vlaams Belang wil vooral niet dat de burger opdraait voor het geknoei. De burger heeft recht op veiligheid, en die kan enkel gegarandeerd worden wanneer er voldoende cellen zijn om de criminelen in op te sluiten.”
“Het decennialange wanbeleid op Justitie eist zijn tol”
Het Vlaams Belang hamert daarom sinds jaar en dag op de noodzaak om illegalen terug te sturen naar hun land van herkomst. Zomaar eventjes 40 procent van de gevangenen beschikt niet over de Belgische nationaliteit, en 75 procent daarvan is zelfs illegaal. “De oplossing van de overbevolking in de gevangenissen ligt dan ook voor de hand”, gaat Dillen verder. “En wanneer criminelen eindelijk hun straf zullen uitzitten in hun herkomstlanden, kunnen hier meer effectieve gevangenisstraffen worden uitgevoerd, en kan het gebruik van enkelbanden beheersbaar blijven.”
“Demir stelt vandaag in de media dat ze van de vierduizend criminelen die ze een enkelband wil geven, niet eens weet waar ze uithangen. Alsof dat een normale zaak is”, besluit Blancquaert. “Het is duidelijk dat het decennialange geknoei op het departement Justitie een zware tol begint te eisen. De straffeloosheid regeert, en veroordeelde criminelen blijven maar op een wachtlijst staan om hun gevangenisstraf te kunnen uitvoeren. Dergelijk wanbeleid is ongezien, zelfs voor Justitie.”
