In de kijker: ELLEN SAMYN

Het parlementair reces is een ideaal moment om even terug te blikken op het voorbije werkjaar. Vandaag Kamerlid Ellen Samyn.

“De aanslepende pensioenhervorming is sinds meer dan een jaar een hot item in de Wetstraat, een dossier waar wij vanaf het begin tussengekomen zijn. Uiteindelijk schiet er van de beloofde ‘grote’ hervorming niet veel meer over en de vivaldi-ploeg landde met een teleurstellend mini-akkoordje terwijl in feite de pensioenhervorming structurele maatregelen moet bevatten die enerzijds de betaalbaarheid van de pensioenen op lange termijn garandeert en de garantie biedt op een degelijk pensioen om zonder zorgen te genieten van de oude dag.

Dit najaar komen we met een eigen uitgewerkt pensioenplan. Een degelijke pensioenhervorming in Belgische context kan er eenvoudigweg niet meer komen en het wordt hoog tijd dat we zelf kunnen beslissen over onze pensioenen.

We hebben in de Commissie Sociale Zaken veel aandacht geschonken aan de problematiek van de armoedebestrijding, de werking en financiering van de voedselbanken, de gehandicaptenproblematiek en de (niet) opname van sociale rechten. De bevoegde minister Karine Lalieux (PS) komt enkel met grote, onuitvoerbare plannen. Het is duidelijk geen prioriteit van de regering maar wij blijven op de nagel kloppen.”

Wat zijn uw doelstellingen en aandachtspunten het komende parlementaire jaar?

“De ene mensenrechten zijn in dit land de andere niet. In de commissie Buitenlandse Zaken kaart ik de zogenaamde ‘a-typische’ en ‘vergeten’ mensenrechten aan en ik zal dat blijven doen. Zo kom ik onder andere op voor bevolkingen die te lijden hebben onder repressie door linkse dictaturen zoals in Venezuela en Cuba. De agressie van Azerbeidzjan -met de steun vanTurkije – tegen de Armenen in Nagorno Karabach is ook zo’n ‘vergeten’ dossier.

Ook de situatie van de politieke gevangenen in Catalonië zet ik regelmatig aan de agenda. Net als het anti-blank-racisme in Zuid-Afrika. En het is helaas ook een droeve vaststelling dat in een toenemend aantal landen, voornamelijk in de Arabische wereld, religieuze minderheidsgroepen, christelijke minderheidsgroepen, worden gezien als een bedreiging. Bijzondere aandacht heb ik dan ook voor de Christenvervolgingen, die waar ook ter wereld plaatsvinden en in onze linkse pers zelden aandacht krijgt.

Deze ‘vergeten’ dossiers, daar zet ik me volgend parlementair werkjaar opnieuw voor in. Want als het Vlaams Belang het niet doet, doet niemand het.”