Enorme stijging aantal anderstalige leerlingen zet onderwijs onder ongeziene druk
De recentste update van de statistieken inzake de leerlingenkenmerken die vandaag werd gepubliceerd, toont dat het aandeel leerlingen dat thuis geen Nederlands spreekt opnieuw enorm is toegenomen. “Dit is het resultaat van de aanhoudende ongebreidelde massamigratie en het lakse integratiebeleid”, zegt Vlaams Parlementslid Roosmarijn Beckers. “De steeds verdergaande stijging van anderstalige leerlingen zet het onderwijs onder druk en is nefast voor onze onderwijskwaliteit.”
Het globale aandeel anderstalige leerlingen lag vorig schooljaar (2022-2023) op ca. 283.300 of 24,3 procent van het totaal. Over alle segmenten van het gewoon leerplichtonderwijs heen zijn er ten opzichte 2021-2022 ca. 18.250 anderstalige leerlingen bijgekomen. Dat is een stijging met 7 procent op 1 jaar tijd. In het kleuteronderwijs zitten nu 28,1 procent kinderen die thuis geen Nederlands spreken, in het lager onderwijs is dat 25,4 procent en in het secundair 21,3 procent.
“Op langere termijn zie je nog duidelijker welke invloed de massamigratie heeft gehad op de gemiddelde schoolsamenstelling”, aldus Beckers. In het schooljaar 2010-2011 waren er over alle segmenten van het gewoon leerplichtonderwijs heen zo’n 144.700 anderstalige leerlingen op een dik miljoen kinderen. Nu zitten we aan ca. 281.300 op een kleine 1,2 miljoen. “Ten opzichte van het jaar 2010 zijn we dus van 13,6 procent naar 24,3 procent gegaan. In absolute cijfers kwamen er zo'n 136.600 anderstalige leerlingen bij.”
“Bij elk internationaal vergelijkend onderzoek tuimelt Vlaanderen naar beneden. PIRLS, TIMSS, PISA, overal is er een constante: enerzijds de manifeste neergang van het Vlaamse onderwijsniveau en anderzijds het feit dat leerlingen met een andere thuistaal systematisch slechter scoren dan hun Nederlandstalige medeleerlingen”, gaat Beckers verder. “Daar waar in PISA2022 een 15-jarige Nederlandssprekende leerling voor wiskunde gemiddeld 514 punten haalt, haalt een Turks of Arabisch sprekende leerling van dezelfde leeftijd maar 427 punten. Als je weet dat ca. 40 PISA-punten gelijk staat aan de kennis en vaardigheden die je op die leeftijd in één schooljaar ziet, dan zie je hoe benard de situatie is.”
“We kunnen gewoonweg niet blijven dweilen met de kraan open”
Het steeds maar groeiende aantal anderstalige leerlingen is daarnaast ook een duidelijke factor in het lerarentekort. “In concentratiescholen met veel anderstaligen zijn leraren vaker afwezig door ziekte of psychosociale problemen, is er een groter lerarenverloop en zijn er meer interimarissen”, aldus nog Beckers. “Daardoor zijn de leraren in concentratiescholen in vergelijking met collega’s in andere scholen vaker onervaren en hebben ze vaak ook geen vereist lerarendiploma voor het vak of niveau waarin ze lesgeven.”
Naast algemene ingrepen om de onderwijskwaliteit te bevorderen, is er volgens Beckers vooral nood aan strikter en adequater beleid richting de groep anderstaligen die al in ons onderwijs zitten: “Minister Weyts voerde in het derde kleuter dan wel de KOALA-proef in, maar dat is slechts een screening waarvan het niet duidelijk is of die zoden aan de dijk brengt. Het Vlaams Belang wil werk maken van echte taaltesten op het einde van het kleuter met bindend gevolg. Kinderen die niet afdoende Nederlands kennen en dus niet slagen op deze testen, moeten een jaar extra in de derde kleuterklas blijven of worden doorverwezen naar een specifieke taalbadklas. Daartoe richten we in het lager onderwijs aparte taalbadklassen in, onze zogenaamde Conscience-klassen.”
Volgens Beckers moet er ook extra worden ingezet op taalstimulering op de klasvloer in alle klassen van het lager en secundair onderwijs. In het basisonderwijs moet er meer aandacht naar taal en lezen gaan in het curriculum in plaats van naar bepaalde minder schoolse onderwerpen. Ook moet het Nederlands overal de exclusieve omgangstaal worden op school. Maar we moeten ook de ouders beter responsabiliseren. Met het Vlaams Belang hebben we dan ook een actieplan met 10 punten om allochtone ouders meer te betrekken en vooral te activeren om te werken aan taalbevordering in het Nederlands bij hun kinderen.
“Desalniettemin zit het sluitstuk niet op onderwijs. We moeten eerst en vooral de migratiestroom stoppen en verhinderen dat we het OCMW van de wereld blijven spelen”, besluit Beckers. “Decennialang is hier een links pamperbeleid gevoerd, mede gesteund door de N-VA die al 20 jaar in de Vlaamse regering zit. Het Vlaams Belang is de enige die die olifant in de kamer durft benoemen en het probleem echt wil aanpakken. Het is tijd voor een ander en beter beleid.”
