10 jaar geleden verloor Vlaams-Brabant zijn beste advocaat
Deze week was het tien jaar geleden dat Joris Van Hauthem overleed. Geveld door ziekte, amper 51. Een aimabel man en een raspoliticus die binnen het Vlaams Belang nog steeds gemist wordt. Een man die ook door menig politieke tegenstander sterk gewaardeerd werd. Op zijn overlijdensbericht was geen plaats voorzien voor zijn uitgebreide CV, of voor een resem titels… Er stond enkel ‘Vlaams-nationalist’ te lezen. En dat was Joris ten voeten uit: overtuigd, rechtlijnig, integer en bescheiden.
Aan titels en protocollaire etikettering ontbrak het Van Hauthem alleszins niet. Hij had een staat van dienst die door weinigen geëvenaard werd. Reeds als twintiger was hij lid van de Brusselse Hoofdstedelijke Raad, en vervolgens zou hij nog Kamerlid worden, en ondervoorzitter van zowel de Senaat als van het Vlaams Parlement. In zijn Lennik was hij gemeenteraadslid.
Joris was alom geliefd in de omgang, maar gevreesd door de politieke tegenstrevers. Hij stond bekend als een dossiervreter en een vastbijter. Vaak stond zijn wagen ’s avonds laat nog als enige in de parkeerruimte van het Parlement. Hij kon alle onderwerpen aan, maar zal vooral herinnerd worden als de specialist inzake Vlaams-Brabant, de Rand, Brussel en alle communautaire aangelegenheden. “Vlaams-Brabant heeft zijn beste advocaat verloren”, was in 2015 vaak te horen.
Er wordt vaak beweerd dat je in de politiek geen vrienden kan hebben. Politici en medewerkers die Joris gekend hebben, zullen dat met klem tegenspreken. Velen zullen zich niet enkel deze zachtaardige en immer vriendelijke man en buitengewoon begaafde politicus herinneren, maar ook zijn vriendschap blijven koesteren.
